En dan echt nog een nachtje slapen

Het is eindelijk zover, over 22 uur zitten we hoog boven in de lucht (dat is in ieder geval de plannning)en is onze tweede meest bijzondere reis begonnen. Allereerst wil ik iedereen bedanken voor alle hartverwarmende reacties, telefoontjes, sms-jes en mailtjes. Het liefst zou ik iedereen even persoonlijk nog een berichtje sturen, maar dat gaat er echt niet meer van komen, vrees ik. De koffers zitten eindelijk dicht en helaas was er een extra reistas nodig om de extra kilo's per koffer te omzeilen. Via online inchecken hebben we samen met onze reisgenoten onze stoelen gereserveerd en we zitten nu gezellig bij elkaar. Morgenvroeg eerst MaJin naar school brengen. Daarna heb ik een afspraak bij de kapper en vervolgens gaan we onze kat Joop naar mijn ouders brengen. Dan is het denk ik tijd om ons meisje van school te halen en eten we voor de laatste keer met z'n drieen aan tafel(als ik uberhaupt een hap door mijn keel krijg). Voor vertrek zal ik nog even proberen een berichtje te plaatsen en mocht dit niet lukken, dan komt het volgende bericht uit China.