Wij zijn Igor en Marlou en sinds 25 oktober 2004 zijn wij de trotse ouders van MaJin. MaJin is geboren in China. In april 2006 hebben wij opnieuw een adoptieprocedure opgestart en op 27 juni 2012 werden we verblijd met het bericht dat we een zoon in ons gezin mogen opnemen. Jibin hebben we op 23 augustus 2012 in onze armen mogen sluiten en vanaf nu gaan we als gezin van 4 door het leven.
donderdag 16 augustus 2012
Nog 5 en nog 1 dag werken
Vandaag alweer afscheid genomen van een van mijn collega's die ik dit jaar op het werk niet meer zal zien. Van een andere collega weer een leuk cadeautje gekregen. Het houdt gewoon niet op, maar wel erg leuk natuurlijk. Morgen nog 8 uurtjes werken en dan zullen ze het voorlopig zonder mij moeten stellen. Inmiddels heb ik al het schoolwerk van MaJin compleet en ik vrees dat we flink aan de bak moeten in China. We zijn dan ook vanavond alvast begonnen, want ik geloof niet dat we het anders gaan redden. Op zich vind ik het niet erg dat ze werkjes mee krijgt, want dat zijn ook gelijk ideale een op een momenten met ons meisje en we maken er gewoon iets gezellig van.
De kaartjes zitten inmiddels allemaal in de enveloppen en gaan morgen op de post. Weer iets wat van de lijst kan. De spanning begint nu toch wel toe te nemen, maar dat mag nu ook wel, want volgende week zijn we gewoon al een gezin van vier.
Labels:
tweede adoptie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wat een heerlijk vooruitzicht. Nog maar een dagje werken, en dan toewerken naar jullie grote moment. Het moment dat jullie een gezin van vier worden.
BeantwoordenVerwijderenZelfs bij mij begint het al te kriebelen als ik dit allemaal leest.
En wat een lieve collega's heb je toch.
Nou meis, geniet van de laatste week met z'n drietjes, want voor je het weet loopt er een lief klein peutertje rond te dartelen.
Liefs en een hele dikke knuffel,
Jan, Bianca, Sam en vanuit China ook een kusje van Yang
Heerlijke kriebels!!!!!!!
BeantwoordenVerwijderenVandaag je laatste dag, dan nog even het LAATSTE WEEKEND met z'n drietjes! Raar is dat......
Spannend hoor, we leven met jullie mee!
Groetjes,
Anita