10 minuten gesprek

Vanavond hadden we naar aanleiding van MaJin's rapport het 10-minuten gesprek met de juf. Altijd wel leuk zo'n gesprek, want dan hoor je toch iets meer van hoe ons meisje zich op school gedraagt. Zoals verwacht waren er weinig op- of aanmerkingen over het rapport en hebben we dus gewoon even gezellig zitten kletsen. De juffrouw merkte goed dat MaJin uit haar schulp begon te kruipen. Was ze in het begin van het schooljaar nog erg stilletjes, nu moest de juf toch nog weleens vragen of ze het gesprekje met haar vriendin op een ander tijdstip wilde voortzetten (hihi). Dit herkennen wij wel. MaJin kijkt altijd eerst even de kat uit de boom en als het dan wat meer vertrouwd voelt komt ze los en dan is ze een echte kwebbelkous. Verder zei de juf dat ze heel lief en sociaal is en veel vriendinnen heeft in de klas en ik geloof dat we daarmee nog het meest blij zijn. Kortom een heerlijke leerling om in de klas te hebben. Wat zijn wij toch trots op onze oudste kanjer. Terwijl wij dit gesprekje hadden, waren de ouders van Igor bij ons in huis om een oogje in het zeil te houden. Ik had Jibin uitgelegd wat we gingen doen en voordat ik uberhaupt mijn jas aan had, zwaaide hij al heel enthousiast; bey, bey. Zo fijn dat hij papa en mama zo mist als we even weg moeten (dus niet). We zijn uiteindelijk ook maar een half uur weg geweest, dus zoals verwacht geen centje pijn.