YESSSSSSSSSSSS, we hebben ze.

Vanmiddag zijn we richting Kaatsheuvel gereden om de abonnementen voor de Efteling te regelen. Ik had thuis voor ons drieen al een kant en klaar aanvraagformulier liggen met daarbij recente pasfoto's, dus op naar de gastenservice om deze daar af te geven. Zoals verwacht konden we wachten op de pasjes en zo gebeurde het dat we een half uur later met z'n vieren in de Efteling liepen. We hadden verwacht dat ons mannetje wel snel in slaap zou vallen, want de afgelopen dagen is het vroeg dag (lees tussen 5.00-6.00 uur)en hij had vandaag nog geen middagdutje gedaan, maar niets was minder waar. Opnieuw keek hij zijn ogen uit en hij leek zelfs een stuk enthousiaster dan een paar weken geleden toen hij er voor de eerste keer was. We besloten om ook nu eerst het sprookjesbos in te lopen, want het was er ontzettend druk, dus de wachttijden voor de attracties zouden wel behoorlijk lang zijn. MaJin heeft haar broertje al een beetje wegwijs gemaakt in het bos en Jibin vond dit maar al te leuk.

Samen op de trillende steen bij de Trollen Koning

Rare woordjes roepen bij de sprekende papagaai

Eerst moeder geit eens goed bekijken en daarna naar de kleine geitjes. Helaas wilde Jibin niet op of bij een grote paddenstoel staan. Dit hoort er eigenlijk wel bij, want volgens mij heeft iedereen die weleens met kinderen in de Efteling is geweest een foto van zijn kind op een paddenstoel. Gelukkig was MaJin niet zo flauw en heeft zij nog even geposeerd voor een leuke foto.

MaJin in juni 2006 De vliegende draak is nog steeds niet favoriet bij onze kleine man en ook van de reus moet hij niet zoveel hebben (held van ons), maar het nieuwe sprookje van de Nieuwe Kleren van de Keizer en de Sprookjesboom vindt hij wel weer heel leuk. En Jibin niet alleen.

Verder zijn we met z'n vieren in Het Carnaval Festival geweest met als gevolg dat Jibin daarna de hele tijd het melodietje heeft gezongen. Erg gezellig, maar na een tijdje ook best wel een beetje irritant. En MaJin en ik zijn samen in de Vogelrok geweest. Terwijl wij hierin zaten zijn Igor en Jibin lekker bij het vuur gaan zitten en MaJin is er daarna ook nog even bij gaan zitten.

Vervolgens zijn we op ons gemak naar de uitgang gelopen. MaJin was nog heel graag in de Bobbaan gegaan, maar de wachttijd was hier een half uur (valt op zich wel mee)maar wij wilden toch echt op tijd thuis zijn, want Jibin had tenslotte nog steeds niet geslapen dus die wilden wij er om 19.00 uur in hebben. MaJin legde zich hier snel bij neer, want tenslotte hebben we nu toch pasjes, dus we zullen snel wel weer een keer gaan. Beide kids en wij hebben ons in ieder geval goed vermaakt. Hoe gaat het hier verder. Zoals jullie op de foto's kunnen zien zijn MaJin en Jibin nog steeds dikke vrienden. Natuurlijk is er nog weleens onenigheid tussen die twee, maar daar zijn ze dan ook broer en zus voor. Jibin is al heel erg op ons gericht, zo ook op een dag als vandaag. Meneertje wilde absoluut niet in de buggy zitten, maar als hij dan zo rondloopt dan blijft hij echt heel dicht bij ons in de buurt. Zodra een van ons achterblijft om nog even ergens te kijken, dan moet er gelijk gewacht worden. Ook als MaJin alvast een stukje vooruit loopt dan roept hij haar gelijk terug. Ook MaJin wil hij graag bij hem in de buurt hebben. Ook heeft hij nu soms behoefte om even baby te zijn. Deze week kwam hij 's avonds na het avondeten even op mijn schoot liggen en ik moest hem dan drinken geven uit zijn beker zoals je dat ook bij een baby doet. Heeeeeeeeeeeeeeeeerlijk zo'n momentje, zowel voor ons mannetje als voor mama.

Ook in huis zoekt hij constant onze nabijheid op en voor ons is dat een teken dat we goede stappen maken in het proces van de hechting. Langzaam zijn we toch aan het proberen om hem ook even alleen te laten met oma en dat is deze week goed verlopen. Ik had mijn moeder gevraagd om even een uurtje bij ons in huis te komen, terwijl ik even weg zou gaan. Ik ben niet het huis uit gegaan, maar dat wist Jibin niet. Ze hebben samen televisie gekeken en ook heeft hij even zelfstandig zitten spelen met zijn treintje. Toen ik weer terug was, was hij blij maar het was niet zo dat hij helemaal stond te springen. Natuurlijk ben ik wel vaker even weg om boodschappen te doen en ik ben zelfs een keer een hele dag met mijn moeder naar de stad geweest, maar toen was ons mannetje bij papa en MaJin. Nu was hij alleen met oma, maar dat is dus ook goed gegaan. Wel is hij daarna nog even een tijdje bij mij komen hangen, dus misschien heeft hij mij toch wel een klein beetje gemist. We gaan dit wel langzaam opbouwen, want voordat ik het weet moet ik in januari weer aan het werk en dan gaat oma ook oppassen. Daarnaast gaat het erg goed met de taal. Wij verstaan al best veel van wat hij zegt, maar dat zal waarschijnlijk niet altijd voor andere gelden. Daarnaast gaat het alleen spelen steeds beter, maar het leukste is toch wel om samen met papa of mama en MaJin een spelletje te doen. Stefstuntpiloot is dan wel favoriet.

Ons meisje kan zich uren vermaken met playmobil

Ook is Jibin sinds deze week ineens dikke vrienden geworden met onze kat Joop. Tot voor een aantal dagen geleden moest hij echt niets van hem hebben, maar ineens zat hij bij hem en ging hij hem aaien en zelfs kusjes geven. Ook wilde hij Joop laten drinken uit zijn beker. Natuurlijk ontzettend lief, maar dat hoeft nu ook weer niet. Wij zijn in ieder geval blij met deze ontwikkeling Kortom het gaat hier lekker en we genieten volop (behalve van onze vroege vogel die het dit weekend wel erg bont maakte). Hier nog even 2 foto's van onze prachtige kids.