Wij zijn Igor en Marlou en sinds 25 oktober 2004 zijn wij de trotse ouders van MaJin. MaJin is geboren in China. In april 2006 hebben wij opnieuw een adoptieprocedure opgestart en op 27 juni 2012 werden we verblijd met het bericht dat we een zoon in ons gezin mogen opnemen. Jibin hebben we op 23 augustus 2012 in onze armen mogen sluiten en vanaf nu gaan we als gezin van 4 door het leven.
donderdag 1 november 2012
Ups en downs
Het lijkt erop dat Jibin het verdriet van MaJin toch wel een beetje heeft aangevoeld, want sinds maandag is er een heel klein beetje meer interactie tussen hem en zijn zus. Dinsdag ochtend was hij zelfs in tranen toen ik MaJin naar school ging brengen terwijl Igor met hem thuis bleef. Ook al vond MaJin dit zielig, ze was ook wel erg blij dat hij haar miste. Naast dat ze nu soms toch wel even samen spelen, trekt MaJin ook weer meer haar eigen plan.
Het logeerpartijtje en een goed gesprek met papa en mama heeft haar toch wat wijzer gemaakt en ze laat Jibin nu meer met rust en laat hem zelf maar wat initiatief tonen. Ik wil nu niet zeggen dat de lucht weer helemaal geklaard is, want vanmiddag had ons meisje weer een ontzettende dip, maar gelukkig was deze van korte duur en toen we haar om 15.30 uur van school gingen halen, was ze weer de vrolijkheid zelf. Ondanks dat MaJin nog steeds niet helemaal haar plekje heeft gevonden en niet lekker in haar velletje zit, blijft ze toch ontzettend lief en zorgzaam voor haar broertje. Echt petje af voor onze oudste kanjer.
Dan even over onze jongste kanjer. De Nederlandse taal wordt hem steeds meer eigen en we zijn ervan overtuigd dat hij al ontzettend veel begrijpt van wat wij tegen hem zeggen. Daarnaast horen wij hem elke dag nieuwe Nederlandse woordjes zeggen.
Het eten gaat met ups en downs. De broodmaaltijden zijn geen probleem, maar de warme maaltijden zorgen nog weleens voor wat tegenstand. Eet hij bijvoorbeeld de ene keer de Italiaanse pasta met smaak op, de andere week haalt hij er gewoon zijn neus voor op. Om de sfeer aan tafel een beetje gezellig te houden, maken we er maar geen punt van. Komt vast allemaal wel goed. Fruit is in ieder geval een traktatie, dus geen gebrek aan vitaminen. Het slapen gaat gelukkig goed en ook de wintertijd zit er al goed in.
Deze week zijn we voorzichtig begonnen met de zindelijkheid, want volgens de mensen van het tehuis was hij in China zo goed als droog overdag. Het gaat goed zolang wij hem om de zoveel tijd mee naar de WC nemen, maar als wij net niet op het juiste moment reageren dan plast hij de heleboel onder. Zo ook vanavond. Ik was hier natuurlijk niet blij mee en dat had meneer ook heel goed door, waardoor hij een prachtige pruillip met puppy-oogjes tevoorschijn toverde. Tja en probeer dan maar eens heel lang boos te blijven. Vandaag toen we MaJin van school gingen halen, zocht hij al snel contact met een ander kindje. Ik denk dan ook dat hij in maart echt wel toe is om naar school te gaan, mits hij natuurlijk zindelijk is. Waar ons mannetje nog wel erg aan moet wennen is de wind en de kou en nadat wij voor hem een muts aan hebben geschaft, zet hij deze met alle plezier op.
Aankomende zondag vieren wij het aankomstfeestje voor Jibin. We hebben er ontzettend veel zin in, maar vinden het toch ook wel weer een beetje spannend. Met name over hoe Jibin gaat reageren op alle aandacht. We zijn in ieder geval blij dat we ervoor gekozen hebben om het niet thuis te vieren, want dan blijft zijn veilige haven gewoon nog even zijn veilige haven.
Labels:
ditjes en datjes
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ha Marlou een klein berichtje van mij. Je hebt weer een
BeantwoordenVerwijderengeweldig verhaal geschreven over het doen en
laten van jullie kids. Dat het niet altijd klikt is de ge
woonste zaak van de wereld.
zondag zien wij jullie en kunnen we bijkletsen.
Wij hebben er zin in.
Tante Margriet. xxxxxxx
Oh, wat vind ik het toch jammer dat ik er niet bij kan zijn zondag. Maar ik hoop dat jullie een hele leuke dag hebben en dat het goed gaat met Jibin. Maar de speeltuin zal voor voldoende afleiding zorgen toch? Hij heeft het vast prima naar zijn zin. Wij wensen jullie een hele gezellige dag en lezen natuurlijk vast wel op jullie site hoe het is geweest.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Colette
Zo herkenbaar! We zijn eind maart terug gekomen uit China met onze 3 jarige en onze oudste is 9. Ze krijgen nu pas een betere interactie, de eerste maanden werd ze keihard afgewezen en dat was heel naar om te zien. Maar het lijkt of er nu toch n band begint te ontstaan.
BeantwoordenVerwijderenHou vol!
Fijn feest dit weekend en slim op neutraal terrein!
Grts Mar