Volop genieten

Deze week gaat bij ons echt de boeken in als een TOP week.
Heel voorzichtig liet de zon zich al af en toe zien en konden we wat vaker naar buiten. MaJin en Jibin hebben het ontzettend gezellig gehad samen en zijn heel lief geweest voor elkaar. Echt twee handen op een buik.

Ons meisje is toegelaten tot de koor-klas en dat was iets wat ze heel graag wilde. Haar school kent namelijk een koor-klas die bestaat uit leerlingen van de groepen 6 t/m 8. Vorige week was de muziekleraar in de klas geweest om te polsen of er leerlingen waren die het volgend schooljaar een plekje wilden in het koor en MaJin was er daar een van. Deze week zouden de audities zijn en wat was ze zenuwachtig. Ze wist niet goed wat ze ervan moest verwachten, dus heb ik even geïnformeerd bij de muziekleraar. Hij wist mij te vertellen dat het allemaal niet zo spannend was en dat als zijn tenen niet krom gingen staan, iedereen door zou mogen en dit heb ik ons meisje dan ook verteld. Blijkbaar gingen zijn tenen afgelopen donderdagmiddag niet krullen, want iedereen uit haar klas die zich had opgegeven mocht door. Dit betekent dat MaJin volgend jaar een keer per week 45 minuten muziek/zangles krijgt. Het koor zal worden ingezet bij speciale gelegenheden op school en heel af en toe ook buiten school. Ze heeft er in ieder geval al heel veel zin in.

Ook kreeg ik van de juffrouw spontaan een aantal uitslagen van de cito's te horen en deze waren heel goed door ons meisje gemaakt. Hier zijn wij heel erg blij mee, want MaJin maakt zich nogal druk om deze toetsen en slaapt er zelfs slecht van, dus dit was een echte opsteker voor ons meisje. Ik verwacht dat er volgende week nog een aantal toetsen gemaakt moeten worden en dan is het voorbij. Dan gaan echt de laatste weken van het schooljaar in en kan MaJin zich langzaam op gaan maken voor groep 6 (wat gaat het hard).

Jibin hobbelt ook nog steeds lekker mee op school en heeft inmiddels een vriendje gevonden waar hij het heel leuk mee kan vinden. Dit mannetje zit pas vanaf mei op school, dus ze gaan gezellig gelijk op. Zo grappig om te zien hoe dat werkt. Op zich kan Jibin het met iedereen wel goed vinden, maar je merkt heel duidelijk aan ons mannetje dat hij met sommige kinderen echt een klik heeft en met andere veel minder.

Dit weekend hebben we een verjaardag en verder hebben we niet al te veel plannen.

Een onverwachte woensdagmiddag

Daar het vanmorgen nogal regende, vond ik het een goed plan dat Igor de kinderen even naar school zou brengen terwijl ik de ontbijtboel zou opruimen. Toen hij terugkwam, had hij ineens 3 vrijkaartjes voor het circus Renz in zijn hand. Op het schoolplein was hij iemand tegengekomen die voor die middag 3 kaartjes had, maar op het laatste moment was verhinderd. De voorstelling zou om 14.00 uur beginnen en zou 2 1/2 uur duren. Een hele zit, dus.

Toen we om 12.30 uur MaJin en Jibin op gingen halen, vertelden wij hen gelijk over de onverwachte plannen van  die middag en ze waren helemaal enthousiast. Niet dat ik het idee had dat Jibin wist waar we het over hadden, maar hij had er helemaal zin in. Snel hebben ze thuis een aantal pannenkoeken gegeten en om 13.15 uur stapten ze met Igor in de auto. Ik was erg benieuwd of ze de hele voorstelling zouden uitzitten, want 2 1/2 uur is behoorlijk lang en ons mannetje heeft absoluut geen zitvlees. Wonder boven wonder is dit dus wel gelukt en hij heeft werkelijk zijn ogen uitgekeken. MaJin heeft zich ook prima vermaakt, ook al was ze niet van alles erg onder de indruk. Daarnaast was het ook wel een beetje vreemd dat er geen leeuwen en olifanten meer te zien zijn, maar deze zijn nu vervangen door koeien, varkens en geiten. De nieuwe circusdieren anno 2013 (waarschijnlijk al veel langer, maar wij zijn niet zo'n circusmensen). Ook waren er een tweetal paardennummers en of het nu daardoor kwam weet ik niet, maar ons meisje zat weer gelijk onder de bultjes in haar gezicht. Dit heeft ze al eens eerder gehad toen ze in aanraking was geweest met paarden, maar nu heeft ze ze  niet eens aangeraakt. Eenmaal thuis hebben we met z'n vieren lekker gegeten en daarna zijn broer en zus samen in bad gegaan. MaJin even goed gewassen en gelukkig trokken de bultjes vanavond al weg. Wat gaat het op dit moment toch lekker tussen die twee, dus we genieten volop.

Eindelijk ZON

Wat een genot dat zonnetje en wat doet dat een hoop met iedereen. Beide kids hebben een top humeur en hebben de grootste lol met elkaar. En dan vooral op onze nieuwe aanwinst in de tuin.

Laat de zomer maar komen, wij zijn er klaar voor

Een Top(pers) avond

Gisteren begon de dag met het uitzoeken van mijn outfit voor die avond. Het thema van Toppers in concert was dit jaar 1001 nacht. Toevallig had ik nog een degelijk haremkostuum hangen, ooit eens gekregen van een nichtje voor carnaval. In eerste instantie voelde ik mij wat opgelaten, maar wetende dat het publiek elk jaar vol voor een verkleedpartij gaat, was ik toch snel overtuigd dat ik vast niet de enige zou zijn.
Eenmaal beneden noemde Jibin mij een prinses en MaJin mij een clown. Zo zie je maar weer dat een 4-jarige een hele andere kijk op dingen heeft dan een 9-jarige. Oordeel zelf.

Om 14.45 uur stonden Ingrid, San en kids voor de deur. Ook Ingrid had er werk van gemaakt, maar zij was een oosterse prinses.

Niet veel later zijn Ingrid en ik vertrokken richting Amsterdam en de heren met de kinderen richting de Efteling. Het was vrij rustig op de weg, dus we waren ruim op tijd op de plaats van bestemming. Op ons gemak zijn we richting de Arena gelopen en was dit andere jaren in een soort optocht met allemaal andere bezoekers van het concert, dit jaar liepen we behoorlijk eenzaam en toch wel enigszins opgelaten die kant op. Eenmaal op het plein zagen we al wel wat meer uitgedoste mensen, dus het ongemakkelijke gevoel was snel verdwenen. Voordat we die avond uit ons dak zouden gaan, moest er natuurlijk wel eerst gegeten worden. Ook dit jaar stond er Sushi op het menu. We hadden een geweldig tafeltje, twee hoog voor het raam wat uitkeek over het plein wat langzaam vol liep met concertgangers.

We hebben dan ook op ons gemak zitten eten en naar buiten zitten gapen en uiteindelijk hebben we om 20.00 uur de rekening betaald en zijn we naar de ingang van de Arena gelopen. Iets na 20.30 uur kwamen de Toppers op een vliegend tapijt de Arena in en toen kon het feestje beginnen,

En een feestje was het ook dit jaar weer, hoewel ik de liedjeskeuze van vorig jaar beter vond dan deze keer. Ondanks dat was het wel weer een geweldige avond en zeker weer voor herhaling vatbaar.

 

Om middernacht was het concert afgelopen en togen er zo'n 60.000 bezoekers richting de uitgang. Vervolgens moesten we nog een aardige stukje lopen om bij de auto te komen en duurde het ook nog een hele tijd voordat we de snelweg op konden, dus uiteindelijk was ik pas om 2.30 uur thuis en lag ik pas om 3.00 uur in mijn bedje. Vandaag dus lekker rustig aan gedaan. 

 

 

Avond 4-daagse

Gisteren was voor ons best wel een bijzondere dag. Gisteren was het namelijk precies een jaar geleden dat we van Kind en Toekomst te horen kregen dat zij ons dossier vanuit China terug hadden ontvangen met daarbij een perfecte match voor ons. Wat waren we blij dat aan het ondragelijke lange wachten nu bijna een eind was gekomen. Natuurlijk niet wetende dat het echte ondragelijke wachten toen pas zou beginnen. Het laatste gelukskoekje mocht uit de mand en een aftelkalender met 28 vakjes (4 weken was, dachten wij, wel ruim genoeg genomen) kwam aan de muur. Een spannende tijd brak aan, want wie zou ons gezin over een tijdje gaan verrijken ?????

Gelukkig kunnen we nu met een weemoedig gevoel terugdenken aan die tijd, maar toen was dat wel anders. En wat heb ik te doen met alle adoptie-ouders die nog steeds wachten op een voorstel. Vorige jaar waren ze gekomen tot de dossiers die waren in-gelogd t/m 11 september 2006. Nu, een jaar later zijn ze gekomen t/m 26 oktober 2006, slechts anderhalve maand verder. Wetende dat er in die periode dagelijks nog maar heel weinig dossiers zijn ingelogd, zou je kunnen zeggen dat het reguliere programma in China bijna stil staat.

Gisteren was de 4de en tevens laatste dag van de avond 4-daagse. MaJin had zich voor de derde keer opgegeven en opnieuw hadden we gekozen voor de 5 km, omdat de mama's vonden dat het met de 10 km elke avond te laat zou worden. Ook dit jaar liep ons meisje samen met haar grote vriendin Rosalie en Igor en ik hebben elkaar afgewisseld als "begeleiding". Deze begeleiding was meer voor Youri, want de meiden liepen elke avond een heel stuk voor ons uit en die zagen we vaak pas weer bij de finish. Gisteren was het natuurlijk wat anders en deze keer liepen we dan ook met z'n allen mee. Vanuit mijn werk zijn we met z'n vieren naar Ingrid gereden, die een heerlijke Griekse ovenschotel had klaarstaan. Met z'n allen hebben we een goede basis gelegd voor de wandeling die we voor de boeg hadden. Omdat we hadden besloten Jibin de laatste avond mee te nemen, hebben we hem 's middags thuis gehouden van school en hebben we hem een paar uurtjes laten slapen (was ook wel nodig want vrijdagmorgen(nacht) was hij al om 4.00 uur wakker en daarna heeft hij niet veel meer geslapen). De start was om 18.30 uur en keurig op tijd sloten wij aan bij de 5 km groep. Het eerste stuk hebben we Jibin in de buggy gezet en pas bij de echte intocht, waarbij de mensen aan de kant staan met allerlei lekkers, hebben we hem laten lopen.

Jibin keek zijn ogen uit en vond het maar niets al die kettingen met snoepjes om zijn nek en die belanden dan ook snel aan de buggy. Dit was heel anders bij de meiden en Youri. Hoe krommer ze gingen lopen van het gewicht van de kettingen, hoe leuker zij het vonden. De opa's en oma's stonden langs de kant om ons in te halen en ook Pjotr en Jurre waren met opa en oma meegekomen. Super leuk vonden we dat. Al helemaal omdat opa het geduld had opgebracht om zo lang te blijven wachten. Op de een of andere manier krijgen wij het toch altijd weer voor elkaar om als laatste het feestje te verlaten en nu was dat niet anders. Uiteindelijk liepen we voor de bezemwagens uit.

Om 20.30 uur waren we uiteindelijk bij de finish en kon MaJin de felbegeerde medaille in ontvangst nemen.

Na nog even een kop koffie/thee te hebben gedronken bij San en Ingrid, zijn we uiteindelijk veel te laat naar huis gegaan. Komende week maar weer eens lekker op tijd naar bed, dat is wel zo goed voor het humeur van ons meisje.

Vanavond met de meiden naar de TOPPERS !!!!!!!
We hebben er zin in.

Een lang weekend met een lach en een traan

Al een tijdje geleden hadden we besloten dat we met Pinksteren echt een lang weekend naar de camping zouden gaan, wat voor weer het ook zou zijn. Dus ondanks de slechte weersvoorspellingen togen wij vrijdag na mijn werk naar onze caravan. Het kwam op dat moment met bakken uit de hemel, maar we lieten ons door niets weerhouden. Gelijk bij aankomst hebben we de spullen zo snel mogelijk uitgeladen en hebben we de kachels aangemaakt en hebben we het binnen lekker gezellig gemaakt. Als avondmaal stonden pizza's op het menu en hierdoor kon de avond voor de kinderen al niet meer stuk. Vooral doordat de pizza's voor de TV opgegeten mochten worden. De kids genoten van hun maaltijd en de dvd van Yogi Bear. Na de film hebben we Jibin naar bed gebracht en mocht MaJin natuurlijk nog een tijdje opblijven. Samen hebben we naar het eerste deel van de X-Factor gekeken, maar daarna is ons meisje ook haar bedje ingedoken.

Zaterdagochtend zag het er opnieuw somber uit, maar het regende niet, dus om 10.30 uur zijn MaJin en Jibin hun speelkameraadjes op gaan zoeken. Ik ben niet veel later onze overbuurtjes op gaan zoeken en heb daar gezellig koffie gedronken. Vervolgens heb ik samen met de buuf een sportief rondje Beekse Bergen gedaan, terwijl Igor een oogje in het zeil hield bij de kinderen. Na een uur flink doorstappen waren we terug op de camping en zijn we in een stoel geploft en hebben we ons te goed gedaan aan allerlei lekkernijen. Dit hebben we (samen met de mannen) de hele middag volgehouden terwijl MaJin met haar vriendinnen is gaan zwemmen en Jibin gezellig met Macy en Jordy met de Playmobil heeft gespeeld. Ondanks het mindere weer dus toch een geslaagde dag.

Zondagochtend zag het er gelijk een stuk beter uit en al snel liep te temperatuur op onze veranda op naar 15 graden en dit al redelijk vroeg in de ochtend, dus dat beloofde een hoop goeds. MaJin was dan ook al vroeg op pad, maar doordat Jordy met zijn oma op pad was, was Jibin heel snel terug bij de caravan. Hij heeft toen papa geholpen met het schoonmaken van de caravan, want zeg nu zelf wat is er leuker dan met water spelen.

 

Na het schoonmaken van de caravan was zijn tractor aan de beurt en vol overgave ging hij aan de slag met een emmer met sop en een doek.

 

 

Hij heeft zich hier een hele tijd mee vermaakt en wij hebben er onder het genot van een kop koffie met veel plezier naar gekeken. Tegen enen hebben we even een boterham gegeten en daarna kwamen MaJin's vriendinnen vragen of ze mee ging zwemmen. Jibin ving dit op en wilde ook wel graag naar het zwembad. MaJin is met haar vriendinnen gegaan en Igor is niet veel later met Jibin die kant op gegaan en gelukkig vond MaJin het wel gezellig dat haar broertje er ook was. Samen zijn ze een paar keer van de glijbaan gegaan en Jibin had het reuze naar zijn zin. Terwijl iedereen weg was, heb ik de boel weer even aan kant gemaakt en ben ik heerlijk een stukje gaan wandelen. De temperatuur was echt lekker en gelijk is er dan zoveel meer bedrijvigheid op de camping, super gezellig. Toen ik tegen drieen terugkwam zag ik dat het met onze kat Joop, die we mee hadden genomen,  niet goed ging. Hij hing half uit zijn bak en ik had het idee dat hij zijn achterpoten niet meer kon gebruiken. Vorig jaar, vlak voordat we naar China vertrokken, had hij hier ook al last van, maar volgens de dierenarts kwam dit toen door de warmte en dit is inderdaad ook weer goed gekomen. Ik heb Joop dan ook gekoeld met water in de hoop dat hij wat op zou knappen, maar dit gebeurde niet. Hij kreeg zelfs kort daarop een epileptische aanval en toen gingen bij mij de alarmbellen rinkelen. Joop was ook al bijna 20 jaar en zwaar suikerpatiënt, dus eens moest het op zijn en ik was bang dat dat moment nu gekomen was. Toen Igor en de kinderen terugkwamen van het zwembad heb ik hen ook ingelicht en gelijk zijn ze bij Joop gaan kijken. Natuurlijk moest ik huilen en Jibin zei gelijk; Mama verdrietig, mama niet huilen en hij gaf mij een dikke knuffel. Nou toen gingen de waterlanders nog harder stromen. Eenmaal een beetje bekomen zijn we de spulletjes voor de gourmet gaan klaarzetten, want dit wilde MaJin al heel lang een keer op de camping doen. Tussen de bedrijven door ben ik regelmatig bij Joop gaan kijken, maar niets duidde erop dat hij weer wat aan de betere hand was. Het was echt zielig om te zien en ik heb dan ook tegen hem gezegd dat het goed was en dat ie maar lekker moest gaan slapen. Tegen Igor had ik al gezegd dat als hij de nacht zou doorkomen ik de volgende dag de dierenarts zou bellen om te vragen wat te doen., maar diep in mijn hart geloofde ik daar niet meer in. Rond twaalf uur ben ik voor het laatst gaan kijken en nog steeds lag hij in dezelfde houding, maar reageerde hij nog wel op mij. Uiteindelijk na een gebroken nacht ben ik om 7.30 uur gaan kijken en inderdaad, onze lieve Joop was die nacht overleden. Van de ene kant was ik opgelucht dat verder leed hem bespaard was gebleven, maar daarnaast gaan we hem vreselijk missen, want tenslotte is hij 19 en half jaar bij ons geweest.

Met z'n allen hebben we afscheid van hem genomen en daarna heeft Igor hem op een handdoek in een doos gelegd en deze gesloten. Joop zal bij zijn vriendje Willem, die 3 jaar geleden in mei is gestorven, worden begraven. Na dit trieste moment hebben we ons herpakt, want tenslotte zouden we vandaag visite krijgen. Karin, Marcel en Fenna en Ingrid, San, Rosalie en Youri zouden gezellig langskomen. Helaas was het ruim 10 graden kouder dan zondag, dus we hebben niet lang buiten gezeten. Wij vrouwen hebben gezellig zitten kletsen en plannen zitten maken voor de komende zaterdag, wanneer we weer gezellig naar de Toppers gaan en de heren zijn een stuk gaan lopen. Natuurlijk hebben ook de kids zich prima vermaakt, dus we kunnen gelukkig zeggen dat ondanks alles dit toch een geslaagde dag was. Met z'n allen hebben we nog lekker pasta gegeten en daarna snel de boel opgeruimd en ingepakt, want Jibin wilden wij echt op tijd in bed hebben. En vol trots kan ik zeggen dat dit is gelukt. Om 19.30 uur lag ons mannetje lekker te slapen en uur later lag MaJin erin.

Een verregend schoolreisje

Vanmorgen om 8.30 uur bracht ik MaJin naar school. Wat had ze er zin in. Af en toe kwam er een druppel uit de lucht gevallen, maar deze konden we goed ontwijken. Nat werden we er niet van. Eenmaal in de klas was het een behoorlijk opgewonden boel. De inhoud van de rugzakken werden aan elkaar geshowd, sjaaltjes werden uitgedeeld en de groepjes werden nog een keer doorgenomen. Om 8.50 uur kregen ze groen licht en mochten ze naar de bus. Natuurlijk ben ik nog even meegelopen om de bups uit te zwaaien en wat voelde het vreemd dat ik er deze keer niet bij zou zijn. Andere jaren ben ik bijna bij elk uitje geweest, maar dit schooljaar heb ik afgezien van het hulpouder zijn i.v.m. Jibin. MaJin had er echter geen moeite mee en vond het wel prima zonder mama op stap. Net voor ze in de bus wilden stappen heb ik nog snel even een foto gemaakt en vervolgens heb ik mijn fototoestel aan de begeleidende moeder gegeven, die haar eigen fototoestel was vergeten.

Inmiddels was het ook harder gaan regenen en dat heeft het vervolgens de hele dag gedaan. Wat heb ik vaak aan de kids moeten denken. In de middag heb ik nog wel even sms-contact gehad met de begeleidende moeder en zoals ook wel een beetje verwacht hadden de meiden het prima naar hun zin. Om 17.15 uur waren ze weer terug op school en wat waren ze nat en koud. Vol trots vertelde MaJin dat ze wel 3 keer achter elkaar in de Schipschommel was geweest. Dit was de enige attractie waar ze nog niet in was geweest, omdat zowel Igor als ik daar absoluut niet in gaan. De Python, Joris en de Draak en de Vliegende Hollander zijn deze keer aan haar neus voorbij gegaan, want niemand van de andere meiden durfden hierin. Overigens had MaJin hier geen enkele moeite mee, want dit waren vandaag natuurlijke echte regenvangers. Tussendoor hebben ze nog lekker frietjes gegeten en hier hebben ze alle tijd voor genomen, zodat ze wat konden drogen en opwarmen. Al met al heeft MaJin een super leuke dag gehad.

Eenmaal thuis zijn we gelijk wat gaan eten en daarna is ze onder een deken gekropen, want ze kreeg het maar niet warm. Daarnaast was ze ook bekaf, dus om 20.00 uur lag ons meisje in haar bed.

Jibin heeft een lekker rustig dagje gehad.

De dagen na Disney

De dagen na thuiskomst hebben we het echt rustig aan gedaan. Vrijdag is MaJin de deur niet uit geweest en Jibin alleen maar even om , samen met papa, een boodschap te doen. Wel zijn beide oma’s op de koffie geweest, want zij wilden natuurlijk alles horen over ons verblijf in Disney.

Gelukkig hebben beiden het slapen weer goed opgepakt en we merken heel goed aan Jibin dat hij ook wel weer blij is om thuis te zijn, ondanks dat hij het reuze naar zijn zin heeft gehad in MickeyPark (zoals Jibin het zelf noemt). Overdag vermaakt hij zich prima met zijn nieuwe autootjes en ’s avonds gaat hij zonder problemen naar zijn bedje. Natuurlijk speelt de vermoeidheid ook nog wel parten en kunnen broer en zus van tijd tot tijd niet zoveel van elkaar hebben, maar we hopen dat daar snel weer verandering in komt. Rust hebben we de afgelopen dagen wel gehad, maar de regelmaat is nog niet helemaal terug, maar nu de vakantie erop zit komt dit ook vanzelf goed.

Zondag was het niet alleen de laatste dag van de vakantie, maar was het natuurlijk ook Moederdag. Jibin was iets voor zevenen wakker (toch bijna het klokje rond geslapen) en heeft eerst tussen ons in gelegen, totdat zijn zus ook wakker was. Van Jibin kreeg ik een zelf gemaakte hartjesketting met gedichtje met daarbij een heerlijke verzorgingsset van Guess en van MaJin kreeg ik een ontzettend mooi geknutseld vaasje met bloementjes en daarbij een hele leuke ketting, die ze zelf voor mij had uitgezocht. Mama was ontzettend blij met deze cadeautjes. Daarna mocht ik nog even blijven liggen en gingen ze met z’n drieen aan de slag voor het ontbijt. Eenmaal beneden stond er een lekker eitje met een kopje cappuccino en een glaasje jus ‘d orange op mij te wachten. Wat een verwennerij. Na het ontbijt heb ik een kaarsje aangestoken bij de Chinese poppetjes uit de provincies waar MaJin en Jibin vandaan komen en die symbool staat voor de geboorte ouders van de kinderen. Ook de moeders in China worden door ons niet vergeten.

 

Daarna zijn we gaan douchen en zijn we naar mijn oma van 97 gegaan, waar we ook mijn ouders zouden treffen.  Voor Jibin had ik een tas met Little People meegenomen en voor MaJin tekenspullen en daarmee hebben ze zich goed vermaakt. MaJin kan geen genoeg krijgen van het tekenen van Mickey en Minnie en er hangen overal al tal van exemplaren te pronken.  De volgende uitdaging wordt Donald Duck, maar dat weet MaJin nog niet. Rond 14.00 uur zijn we weer naar huis gegaan, want de kinderen werden drukker en drukker en dat betekent meestal dat ze er aardig doorheen zitten. Eenmaal thuis is MaJin op de bank gedoken met de tablet en is Jibin weer met zijn autootjes gaan spelen. Al vroeg zijn we gaan eten, frietjes als afsluiting van de vakantie, en om 19.00 uur lag ons mannetje al lekker te slapen. MaJin lag een uur later in bed in de hoop dat ook zij de slaap snel te pakken zou krijgen.

 

Inmiddels gaan ze alweer een paar dagen naar school en langzaam komen we weer een beetje in het ritme. Beide juffen was het opgevallen dat Jibin lekker in zijn velletje zit en dat hij zich al helemaal thuis begint te voelen in de klas. Ze moeten hem zo nu en dan even corrigeren, omdat hij een beetje ondeugend is en dat was in eerste instantie wel even schrikken voor ons mannetje, maar hij pakt het gelukkig voor alsnog goed op. Morgen gaan ze met z'n allen op schoolreisje en wel naar de Efteling, maar voor Jibin gaat dit reisje aan zijn neus voorbij. Wij hebben namelijk besloten om ons mannetje thuis te houden. Hij heeft afgelopen weken al genoeg pretpark gezien en in de Efteling zullen we nog wel vaker komen, dus lekker een vrije dag voor onze boef. MaJin heeft er reuze veel zin in en al helemaal, omdat ze is ingedeeld in een groepje met al haar vriendinnen. Helaas zijn de weersverwachtingen voor morgen niet al te best, dus nu maar hopen dat ze er naast zitten (zou niet de eerste keer zijn).

 

Donderdag 9 mei de laatste dag

Alweer de laatste dag van ons verblijf in DisneyLand Parijs.  Om 7.15 uur begon de dag. Ik had de avond ervoor al het een en ander in de koffers gedaan, dus het waren alleen de laatste dingen die nog ingepakt moesten worden. Daarna nog even een goed ontbijt nuttigen, want het zou een lange dag worden. Om 10.00 uur waren we al helemaal klaar en besloten we gewoon aan te rijden naar de Disney Studio’s. Wat ons opviel was, dat het ontzettend druk was op de weg en of dit te maken had met het feit dat we vandaag eens vroeg op pad waren of dat het kwam door Hemelvaartsdag, dat zou later wel blijken. Om iets voor elven liepen we het park op en het was duidelijk drukker dan op de andere dagen.  Als eerste stond de Stuntshow op ons lijstje, maar deze begon pas om 11.45 uur, dus we hadden nog tijd om te kijken of de rij bij Cars of Nemo niet al te lang was. Helaas stond bij beiden een aardige rij en als we hierin zouden gaan staan, zouden we de show missen, dus zijn we voor nu maar doorgelopen. Maar goed dat we dat gedaan hebben, want plotseling zagen we dat Mickey en Minnie een fotomoment hadden. Snel zijn we in de rij gaan staan, want in alle dagen dat we op de parken zijn geweest hebben we maar weinig Disney figuren gezien en een bezoekje aan Disney zonder op de foto te hebben gestaan met een van de Disney figuren is geen compleet bezoek  (Dit is andere jaren wel anders geweest. MaJin heeft namelijk 2 boekjes vol met handtekeningen en foto’s en dat hadden we nu echt niet voor elkaar gekregen). Er werd door iedereen ruim de tijd genomen en de tijd begon te dringen, maar eenmaal oog in oog met Mickey en Minnie en die twee gezichten van onze kids maakte al het wachten dubbel en dwars goed.

 

 

Na dit geweldige moment zijn we bijna rennend naar de andere kant van het park gelopen om zo toch nog de Stuntshow te kunnen halen (hoezo, ontspannend zo’n uitje) en het is ons gelukt. MaJin had de show al eerder gezien, maar was nog steeds erg enthousiast. Jibin was zwaar onder de indruk en wist gewoon niet waar hij moest kijken. Snelle auto’s, motoren, schieten, rook……. En Bliksem McQueen.

 

 

Kortom, hij vond het geweldig. Vervolgens stond Stich op het lijstje en ook hier konden we gelijk doorlopen. Jibin vond het wel leuk, maar begreep er natuurlijk helemaal niets van en MaJin blijft er nog steeds op hopen dat ze een keer wordt aangesproken door Stich. Wie weet, een volgende keer.  Tijd voor het wat “actievere” werk, dus deze keer maar in de rij voor Cars. Het was nog wel even spannend of Jibin dit wel zou handelen zonder primatourtje, maar hij had de grootste lol en waarschijnlijk duurt het te kort om er ziek van te worden.

 

 

Als laatste stond Nemo op ons verlanglijstje en aangezien Jibin hier niet in mag en Igor er niet in wil, was dit een mooi moment om Jibin even te laten slapen. De wachttijd was 70 minuten, dus hij kon er rustig de tijd voor nemen. MaJin en ik hebben ons prima vermaakt in de rij, maar nog beter in het karretje. We startte achterstevoren en dat is toch een hele andere ervaring als vooruit. We hebben onze longen uit ons lijf gegild, maar wat was het leuk. Jammer dat de rij zo lang was, anders hadden we het zo nog een keer gedaan. Inmiddels was het 15.30 uur en tijd om naar het andere park te lopen. Hier was het nog veel drukker dan bij de Studio’s, dus de wachttijden logen er niet om. 90 minuten was geen uitzondering en Fastpasses waren allemaal al vergeven, dus behoorden ook niet meer tot de mogelijkheden. Onder het genot van wat popcorn en chips hebben we even overleg gehad wat te doen en we besloten naar de Village te lopen om nog even wat te shoppen en te eten en dan daarna weer terug te komen in de hoop dat het iets rustiger zou zijn geworden. Toen wij tegen 19.30 uur terugkwamen, zagen we nog net het slot van de parade en daarna liep het halve park leeg (ongeveer dan).  De wachttijden werden iets schappelijker, waardoor we toch nog in Peter Pan zijn geweest en in It’s a small world. Daarna wilden we eigenlijk nog graag een keer in Buzz, maar helaas was daar de wachttijd toch nog te lang om op tijd te kunnen zijn voor show Disney’s Dreams die om 22.00 uur zou beginnen, maar waarvoor je toch wel ruim op tijd een plaatsje moest bemachtigen om het goed te kunnen zien. We hadden MaJin namelijk beloofd om onze “vakantie” hiermee af te sluiten en beloofd is beloofd. Ruim op tijd hadden we dus een mooi plekje gevonden, vanwaar we alles goed konden zien. Helaas begon de show ook nog eens een half uur later vanwege de drukte van vandaag, maar het was het wachten meer dan waard. Wat een spektakel en wat een magische effecten, gewoonweg betoverend. Dit was echt de perfecte afsluiting van deze week en had ik zeker niet willen missen.

 

 

Na dit fantastische slot, was het nog een hele klus om buiten te komen, want iedereen moest nu dezelfde kant op. Uiteindelijk waren we om 23.45 uur terug bij de auto en reden we een kwartier later de parkeerplaats af. Ons verblijf zit er weer op en wat hebben we er weer van genoten (zelfs na de negende keer voor mij en de vijfde keer  voor MaJin). Jibin sliep al na 5 minuten en heeft de hele rit geslapen. MaJin sliep iets later en is een paar keer even wakker geweest, maar beiden hebben weinig meegekregen van de terugreis en toen we om 4.00 uur vanmorgen thuiskwamen hebben ze daarna nog lekker in hun bed verder geslapen.

Dag 4, woensdag 8 mei

Jibin heeft de hele nacht doorgeslapen, maar was helaas al wel om 5.00 uur wakker. Gelukkig heeft Igor hem voor een dvd van Mega Mindy stil weten te houden tot 7.00 uur en toen zijn ze samen “verse” broodjes gaan halen. MaJin en ik hebben daardoor tot 7.15 uur kunnen “uitslapen”.  Jibin is een groot fan van deze roze held en ook in de auto zingt hij fanatiek mee met de liedjes op de CD (Hoe stoer is dat ). Door deze vroege start zaten we alweer op tijd aan de ontbijttafel. Echt haast hadden we niet, want het regende alweer en een hele ochtend door de regen lopen is niet echt mijn ding, zelfs niet in Disney. We besloten dan ook om eerst maar eens te gaan zwemmen en daarna zouden we wel verder zien. Om 10.00 uur lagen de kids en Igor in het zeer koude water (vandaar dat ik niet van de partij was) en kon ik zo mooi foto’s maken vanaf de kant.

 

 

Wij waren niet de enige die op dit idee waren gekomen en het halve zwembad was gevuld met Nederlanders. We kwamen zelfs een klasgenootje van Jibin tegen, die ook een midweek op de Ranch verblijven. Na een uurtje was het genoeg geweest en zijn ze gaan douchen en aankleden.  Eenmaal terug in de caravan hebben we Jibin op bed gelegd en binnen no-time was hij vertrokken. Tijd om MaJin alsnog haar tekenles te geven en samen hebben we Minnie Mouse getekend. In eerste instantie was ze een beetje aan het mopperen omdat het niet zo wilde lukken als dat ze in haar hoofd had, maar uiteindelijk was ze toch behoorlijk trots op het resultaat en met recht. Het is een schitterende Minnie geworden.

 

 

Van al die creativiteit hadden we wel honger gekregen en hebben we lekker pannenkoeken gegeten. Om 14.30 werd ons mannetje wakker en hij had er toen twee en half  uur opzitten. Ook hij heeft lekker pannenkoeken gegeten en toen we op het punt stonden om in de auto te stappen om naar het park te gaan, begon het weer flink te druppelen. Aangezien MaJin en Jibin op dat moment ook gezellig met Mickey en Minnie aan het spelen waren, hebben we gewacht tot het droog werd. Uiteindelijk zijn we om 15.45 uur op pad gegaan. Vandaag was het DisneyLand Park opnieuw aan de beurt en deze keer zijn we in Pirates of the Caribbean, de raketten en opnieuw in Buzz Lightyear gegaan.

 

 

Ook wilden we graag in Peter Pan, maar de Fastpass werkte niet en dit betekende een wachttijd van ruim een uur en er moest ook nog gegeten worden, dus deze staat voor morgen op het lijstje.

 

 

In de Village zijn we wat gaan eten en helaas was dat niet mogelijk in het restaurant met de Disney Figuren. Eerder deze week hebben we dit al willen bespreken, maar het was al voor de hele week vol geboekt (hoezo gaat het economisch slecht in Europa). Het werd dan ook pasta voor de kinderen en een wrap en panini voor ons. Dit smaakte gelukkig beter dan de maaltijd die wij eerder deze week op het park hebben genuttigd. Om 21.00 uur waren we terug op de Ranch en is Jibin gelijk naar bed gegaan. Deze keer had hij geen zin om te gaan slapen, want hij wilde liever in ons eigen huis slapen. Gelukkig is het dan ook de laatste nacht hier. Morgen om 11.00 uur moeten we uit de caravan zijn en gaan we voor de laatste keer naar de 2 parken . Eerst naar de Studio’s voor nog wat ongedane zaken en dan naar het DisneyLand Park voor de afsluiting. We denken erover om morgenavond terug te rijden, zodat ze lekker de hele rit kunnen slapen. Daarna hebben we 3 dagen om bij te komen en die zullen we zeker nodig hebben.