Een lang weekend met een lach en een traan

Al een tijdje geleden hadden we besloten dat we met Pinksteren echt een lang weekend naar de camping zouden gaan, wat voor weer het ook zou zijn. Dus ondanks de slechte weersvoorspellingen togen wij vrijdag na mijn werk naar onze caravan. Het kwam op dat moment met bakken uit de hemel, maar we lieten ons door niets weerhouden. Gelijk bij aankomst hebben we de spullen zo snel mogelijk uitgeladen en hebben we de kachels aangemaakt en hebben we het binnen lekker gezellig gemaakt. Als avondmaal stonden pizza's op het menu en hierdoor kon de avond voor de kinderen al niet meer stuk. Vooral doordat de pizza's voor de TV opgegeten mochten worden. De kids genoten van hun maaltijd en de dvd van Yogi Bear. Na de film hebben we Jibin naar bed gebracht en mocht MaJin natuurlijk nog een tijdje opblijven. Samen hebben we naar het eerste deel van de X-Factor gekeken, maar daarna is ons meisje ook haar bedje ingedoken.

Zaterdagochtend zag het er opnieuw somber uit, maar het regende niet, dus om 10.30 uur zijn MaJin en Jibin hun speelkameraadjes op gaan zoeken. Ik ben niet veel later onze overbuurtjes op gaan zoeken en heb daar gezellig koffie gedronken. Vervolgens heb ik samen met de buuf een sportief rondje Beekse Bergen gedaan, terwijl Igor een oogje in het zeil hield bij de kinderen. Na een uur flink doorstappen waren we terug op de camping en zijn we in een stoel geploft en hebben we ons te goed gedaan aan allerlei lekkernijen. Dit hebben we (samen met de mannen) de hele middag volgehouden terwijl MaJin met haar vriendinnen is gaan zwemmen en Jibin gezellig met Macy en Jordy met de Playmobil heeft gespeeld. Ondanks het mindere weer dus toch een geslaagde dag.

Zondagochtend zag het er gelijk een stuk beter uit en al snel liep te temperatuur op onze veranda op naar 15 graden en dit al redelijk vroeg in de ochtend, dus dat beloofde een hoop goeds. MaJin was dan ook al vroeg op pad, maar doordat Jordy met zijn oma op pad was, was Jibin heel snel terug bij de caravan. Hij heeft toen papa geholpen met het schoonmaken van de caravan, want zeg nu zelf wat is er leuker dan met water spelen.

 

Na het schoonmaken van de caravan was zijn tractor aan de beurt en vol overgave ging hij aan de slag met een emmer met sop en een doek.

 

 

Hij heeft zich hier een hele tijd mee vermaakt en wij hebben er onder het genot van een kop koffie met veel plezier naar gekeken. Tegen enen hebben we even een boterham gegeten en daarna kwamen MaJin's vriendinnen vragen of ze mee ging zwemmen. Jibin ving dit op en wilde ook wel graag naar het zwembad. MaJin is met haar vriendinnen gegaan en Igor is niet veel later met Jibin die kant op gegaan en gelukkig vond MaJin het wel gezellig dat haar broertje er ook was. Samen zijn ze een paar keer van de glijbaan gegaan en Jibin had het reuze naar zijn zin. Terwijl iedereen weg was, heb ik de boel weer even aan kant gemaakt en ben ik heerlijk een stukje gaan wandelen. De temperatuur was echt lekker en gelijk is er dan zoveel meer bedrijvigheid op de camping, super gezellig. Toen ik tegen drieen terugkwam zag ik dat het met onze kat Joop, die we mee hadden genomen,  niet goed ging. Hij hing half uit zijn bak en ik had het idee dat hij zijn achterpoten niet meer kon gebruiken. Vorig jaar, vlak voordat we naar China vertrokken, had hij hier ook al last van, maar volgens de dierenarts kwam dit toen door de warmte en dit is inderdaad ook weer goed gekomen. Ik heb Joop dan ook gekoeld met water in de hoop dat hij wat op zou knappen, maar dit gebeurde niet. Hij kreeg zelfs kort daarop een epileptische aanval en toen gingen bij mij de alarmbellen rinkelen. Joop was ook al bijna 20 jaar en zwaar suikerpatiënt, dus eens moest het op zijn en ik was bang dat dat moment nu gekomen was. Toen Igor en de kinderen terugkwamen van het zwembad heb ik hen ook ingelicht en gelijk zijn ze bij Joop gaan kijken. Natuurlijk moest ik huilen en Jibin zei gelijk; Mama verdrietig, mama niet huilen en hij gaf mij een dikke knuffel. Nou toen gingen de waterlanders nog harder stromen. Eenmaal een beetje bekomen zijn we de spulletjes voor de gourmet gaan klaarzetten, want dit wilde MaJin al heel lang een keer op de camping doen. Tussen de bedrijven door ben ik regelmatig bij Joop gaan kijken, maar niets duidde erop dat hij weer wat aan de betere hand was. Het was echt zielig om te zien en ik heb dan ook tegen hem gezegd dat het goed was en dat ie maar lekker moest gaan slapen. Tegen Igor had ik al gezegd dat als hij de nacht zou doorkomen ik de volgende dag de dierenarts zou bellen om te vragen wat te doen., maar diep in mijn hart geloofde ik daar niet meer in. Rond twaalf uur ben ik voor het laatst gaan kijken en nog steeds lag hij in dezelfde houding, maar reageerde hij nog wel op mij. Uiteindelijk na een gebroken nacht ben ik om 7.30 uur gaan kijken en inderdaad, onze lieve Joop was die nacht overleden. Van de ene kant was ik opgelucht dat verder leed hem bespaard was gebleven, maar daarnaast gaan we hem vreselijk missen, want tenslotte is hij 19 en half jaar bij ons geweest.

Met z'n allen hebben we afscheid van hem genomen en daarna heeft Igor hem op een handdoek in een doos gelegd en deze gesloten. Joop zal bij zijn vriendje Willem, die 3 jaar geleden in mei is gestorven, worden begraven. Na dit trieste moment hebben we ons herpakt, want tenslotte zouden we vandaag visite krijgen. Karin, Marcel en Fenna en Ingrid, San, Rosalie en Youri zouden gezellig langskomen. Helaas was het ruim 10 graden kouder dan zondag, dus we hebben niet lang buiten gezeten. Wij vrouwen hebben gezellig zitten kletsen en plannen zitten maken voor de komende zaterdag, wanneer we weer gezellig naar de Toppers gaan en de heren zijn een stuk gaan lopen. Natuurlijk hebben ook de kids zich prima vermaakt, dus we kunnen gelukkig zeggen dat ondanks alles dit toch een geslaagde dag was. Met z'n allen hebben we nog lekker pasta gegeten en daarna snel de boel opgeruimd en ingepakt, want Jibin wilden wij echt op tijd in bed hebben. En vol trots kan ik zeggen dat dit is gelukt. Om 19.30 uur lag ons mannetje lekker te slapen en uur later lag MaJin erin.