Het valt allemaal niet mee.

Wat gaat er toch een hoop om in dat hoofdje van ons mannetje.

Om te beginnen kost school hem op dit moment erg veel energie, maar ik heb dan ook wel het idee dat hij de afgelopen weken een heleboel heeft opgepikt. Je ziet hem gewoon elke dag groeien en ontwikkelen. Hij begint ineens vormpjes te tekenen en vandaag probeerde hij een letter van zijn naam te schrijven. Hij heeft ineens interesse in educatieve spelletjes en meer als anders wil hij alles zelf doen. Heel vermoeiend allemaal.

Daarnaast is hij erg bezig met ons als gezin, hij zoekt echt de foto’s op waar wij met z’n vieren opstaan en hij benoemt ons dan keer op keer, mama, papa, MaJin (zusje en vriendje) en Jibin (broertje en vriendje). Ook pakt hij steeds zijn aankomstkaartje, waar hijzelf en ook MaJin op staat. De foto van Jibin is de voorstelfoto gemaakt in China en hij vertelt daarbij dat hij toen aan het spelen was met allemaal kindjes. Ook hangt er bij ons op de slaapkamer het Chinese jasje wat MaJin droeg bij de overdracht. Jibin vertelde laatst dat hij in China ook zo’n jasje had op school. Op de vele foto’s die wij hebben gekregen van het tehuis ben ik zoiets niet tegengekomen, maar wie zal het zeggen. Kortom hij is op dit moment ook erg bezig met China en hierdoor lijkt hij wat minder te kunnen hebben.  Vanavond voor het slapen gaan zei hij nog dat hij heel blij was dat ik er ben en natuurlijk heb ik hem vertelt dat wij ook zo ontzettend blij zijn dat Jibin bij ons is. Gelukkig heeft hij nu 4 dagen op rij vrij en deze gaan we gezellig met z’n vieren doorbrengen.

MaJin zit gelukkig wel lekker in haar velletje en was vandaag helemaal in haar nopjes toen ze haar eerste Engelse les kreeg en daarnaast ook nogeens haar eerste koorklas, dus haar dag kon niet meer stuk. Tot op heden heeft ze het prima naar haar zin in groep 6 en daar kunnen wij alleen maar heel blij om zijn.