Vandaag een jaar geleden zaten we nu op Schiphol te wachten op ons vliegtuig dat ons een stukje dichter naar ons mannetje zou brengen. Met de vertraging van anderhalf uur waren we ruimschoots op tijd aanwezig, maar in die tijd vermaakte MaJin zich  prima met haar 2 nieuwe vriendinnen Noah en Luna en wij met de ouders van die meiden. Eindelijk was er dan een einde gekomen aan al het wachten en stond de reis waar we o zo lang naar uit hadden gekeken op het punt te beginnen.

Vandaag 21 augustus 2013 was een hele andere dag. Ook nu ging om 7.00 uur mijn wekker en gingen we om 7.30 uur met z'n drietjes naar beneden om te ontbijten. Daarna hebben we ons verder klaargemaakt en hebben Jibin en ik om 8.30 uur MaJin uitgezwaaid, die in haar eentje naar school ging. Niet veel later zijn Jibin en ik naar het consultatiebureau gegaan, want hier hadden wij om 9.10 uur een afspraak. Bij binnenkomst werd ons mannetje eerst gewogen en gemeten en ik kan niet anders zeggen dat ons mannetje het afgelopen jaar goed is gegroeid. Gaf de meetlat in september 2012 nog een lengte van 95 cm aan nu staat ie al op 102 cm, dus 7 cm is onze kanjer gegroeid. Daarnaast is hij ook 2 kg aangekomen. Na het weeg- en meetmoment is ons mannetje even gaan spelen en na nog geen 5 minuten werden we bij de arts binnengeroepen. Gelijk was er wat onduidelijkheid over de reden van de afspraak, want wat moesten we eigenlijk komen doen ???? We hebben het een beetje gehad over hoe het met hem gaat en hoe hij zich ontwikkeld, maar dat was eigenlijk niet de reden. De arts heeft toen wat in de computer zitten kijken en heeft nog een telefoontje gepleegd en toen werd pas duidelijk dat Jibin toch nog een Hep. B prik moest hebben. De vorige keer hadden ze gezegd dat hij alle benodigde vaccinaties had ingehaald, maar blijkbaar ontbrak er dus toch nog een. Zonder al te veel voorbereiding heeft Jibin  dus zijn voorlopig laatste inenting gehad en hij gaf geen kick. Nou ja, hij zei wel heel verontwaardigd; "AU, dat doet pijn", maar dat was dan ook alles.

Na het prikje waren we klaar en konden we weer naar huis. Aangezien ik van tevoren niet wist wat het consult inhield en ik dus ook niet wist hoe lang het zou gaan duren, had ik eerder deze week al tegen de juf gezegd dat ik niet zeker wist of Jibin na het bezoekje aan het bureau nog naar school zou komen. Ik heb de keuze aan Jibin gelaten, maar hij wilde na dit bezoekje graag naar huis. We merken dat het naar school gaan weer een hoop energie kost, dus ik vond een extra vrije dag ook niet zo verkeerd. Na thuiskomst heeft hij eerst even op de bank naar Nick Jr gekeken en daarna hebben we samen een spelletje gedaan; Kleuren torentjes. Nou, daar gaan we nog een hele kluif aan krijgen, want die kleuren krijgen wij er bij ons mannetje nog niet echt in. Dat wordt nog veel oefenen. Hij kan wel steeds beter het geduld opbrengen om samen een spelletje te doen en dat is ook al iets. Om 12.15 uur zijn we samen MaJin op gaan halen en die kwam enthousiast met haar huiswerkmap naar buiten. Het eerste huiswerk was een feit en ze had er zin in. Het stelde uiteindelijk niet zoveel voor, want het was een blad vol met keersommen, welke ze volgende week woensdag pas af hoeven te hebben, maar je moet ergens beginnen. Na het middageten is ze gelijk begonnen en met een kleine tussenpauze heeft ze ze meteen maar helemaal afgemaakt. De map kan morgen dus alweer terug mee naar school. In de tijd dat MaJin haar sommetjes heeft zitten maken, heb ik met Jibin het spelletje met de krokodil gespeeld (nogmaals, bedankt Colette). Om iets na drieën heb ik beide kids naar oma gebracht, want ik zou samen met mijn zus de foto's gaan bekijken die vorige week bij de fotograaf gemaakt zijn. Er zaten super mooie foto's bij en het viel niet mee om een selectie te maken. Wat hebben we toch twee knappe kids (en mijn zus ook). Binnenkort zal ik hiervan nog wel iets plaatsen.
Iets na vijven was ik thuis en inmiddels was Igor ook thuis. Met z'n vieren hebben we lekker spaghetti gegeten, daarna is er nog wat gespeeld en op tijd zijn de kinderen naar bed gegaan.
Kortom ik heb extra genoten van deze dag met z'n vieren. Vorig jaar was dat nog met z'n drieën.