Wij zijn Igor en Marlou en sinds 25 oktober 2004 zijn wij de trotse ouders van MaJin. MaJin is geboren in China. In april 2006 hebben wij opnieuw een adoptieprocedure opgestart en op 27 juni 2012 werden we verblijd met het bericht dat we een zoon in ons gezin mogen opnemen. Jibin hebben we op 23 augustus 2012 in onze armen mogen sluiten en vanaf nu gaan we als gezin van 4 door het leven.
donderdag 19 juli 2012
Eindelijk ......
Woensdag was volgens mij de eerste dag dat we geen regen hebben gehad. De ochtend begon heerlijk met een zonnetje, eindelijk ..... en voor de buuf en mij dan ook al reden om lekker buiten op hun terras wat te gaan zitten drinken. De mannen hebben niet zo'n zitvlees en kunnen het niet laten om altijd ergens mee bezig te zijn. Igor is het dak van de veranda gaan schoonspuiten en de buurman was ook druk met vanalles en niets. Ja, en als de regen het laat afweten dan ga je maar onder de afwatering van het dak staan.
's Middags zijn we met z'n allen naar het SafariPark gegaan, want daar was het deze vakantie ook niet eerder weer voor geweest. Eindelijk kwam de nieuwe zonnebril van pas.
De dieren werden door de meiden goed van dichtbij bekeken en je ontdekt dan toch steeds weer nieuwe dingen.
Hoogtepunt van de middag was toch eigenlijk wel weer .....de geitjes voeren. Nou ja, zeg zelf die beesten kom je ook niet zo heel vaak tegen, dus dat is toch wel heel erg speciaal.
Ook hebben ze de karpers flink vet gemest (ik wist niet eens dat die er ook waren). Op het moment dat het eerste korreltje vissenvoer in de vijver was beland, kwamen ze met honderden aangezwommen en wat een bekken hebben die vissen.
De meiden vonden dit wel erg interessant en wij stonden erbij en keken er naar.
Eenmaal op het verste punt van het park besloten we de Safaribus terug te nemen. We maakten al niet zo'n goede start, want de "tourgide" vond dat onze 3 meiden maar samen op het 2-persoonsbankje moesten gaan zitten, zodat er nog 2 mensen bij konden. En dat terwijl er 2 lege bussen achterstonden om weer een groep mensen mee te nemen. Hier waren wij het niet zo mee eens, want tenslotten zijn het geen kleine kleuters meer en daarnaast waren wij er net achtergekomen dat wij met onze jaarplaatsen voor de camping zelfs duurder uit zijn met onze abonnementen, dan wanneer wij losse abonnementen zouden kopen, want hier zitten nog een hoop kortingskaarten bij voor andere parken en die krijgen wij niet terwijl wij wel dezelfde prijs betalen. Als het nu met bakken uit de hemel kwam en de volgende bus pas na 20 minuten zou komen, hadden de meiden het vast wel gedaan, maar nu waren wij gewoon een beetje dwars. Dit voorval was waarschijnlijk niet erg goed voor het humeur van onze gids, want ze had vervolgens geen goed woord meer over voor de tour. De bussen deugden niet, want het wagenpark wat in de reparatie stond was groter dan wat nog op de weg reed. De wegen waren trouwens ook erg beroerd en daarnaast kon zij het zich goed voorstellen dat wij de herten nu wel hadden gezien en vast een stuk door wilden rijden. Een hele aparte ervaring dus, maar voor ons wel lachwekkend. Uiteindelijk zijn we bij de in-/uitgang uitgestapt en zijn we terug gefietst naar onze caravan. Inmiddels was het tijd om te eten en daarna is onze dame voor de verandering maar weer eens een keer op tijd naar bed gegaan.
Vandaag hebben we iets met z'n drietjes ondernomen, maar dat zet ik er morgen wel op, want nu ben ik al ruim 2 uur bezig om dit te plaatsen
Labels:
ditjes en datjes
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten