Er komt geen wachtwoord

In maart 2008 ben ik begonnen met de site. De reden hiervan was, dat ik aardig gefrustreerd raakte over de wachttijden met betrekking tot onze tweede adoptieprocedure en ik behoefte had dit van me af te schrijven. Al snel kwamen daar de eerste bezoekers en de eerste reacties en in de loop van de jaren zijn daar leuke contacten uit ontstaan, op welke wijze dan ook. Wat voelde ik me gesteund en begrepen en dat door mensen die ik eigenlijk helemaal niet kende. Nog steeds krijg ik reacties van mensen die ons al enige tijd volgen, maar zich nu pas kenbaar maken. Dit blijft gewoon ontzettend leuk. In moeilijke perioden heb ik echt heel veel steun van deze site en de bezoekers daarvan gehad en dat ga ik ook niet opgeven, want ik heb jullie binnenkort (over een week of zo)nog heel hard nodig om ons door die laatste loodjes te slepen. Het is al erg genoeg dat een stelletje idioten maar denkt dat ze onuitgenodigd binnen kunnen komen en spullen van ons kunnen meenemen, maar dit nemen ze toch echt niet van me af. Op zich ben ik al behoorlijk voorzichtig door geen achternamen te noemen en woonplaatsen, maar ik zal er in de toekomst ook rekening mee gaan houden dat ik mijn berichtjes op het juiste moment plaats en wel als het al voorbij is. Toch denken wij niet dat het bezoekers van deze site zijn (of via via), omdat de eerste keer dat er is ingebroken dat in de carnavalsvakantie is geweest en toen waren wij niet op vakantie. De avond dat het gebeurde waren we toevallig gaan eten bij mijn ouders en dit had ik niet op de site vermeld. Het was dus gewoon pech. Deze keer denken wij en de politie dat het opnieuw dezelfde personen zijn geweest en weer hebben ze een lang weekend uitgezocht, waarin veel mensen er op uit gaan en deze keer wij dus ook. Ze komen waarschijnlijk uit de buurt en met regelmaat zal er door diverse personen gepost zijn (dat is in ieder geval het vermoeden). Ik was al door iemand gewaarschuwd dat de daders nog wel eens terug zouden kunnen komen, omdat men natuurlijk weet dat er nieuwe spullen in huis staan en het ziet er naar uit dat dit ook is gebeurd. Kortom, weer flink balen, maar er zijn ergere dingen in de wereld. Wij gaan ons dan ook weer richten op de leuke, geweldige dingen die voor ons in het verschiet liggen en dit proberen we weer zo snel mogelijk achter ons te laten. De vorige keer is het allemaal weer goed gekomen en dat lukt ons nu ook weer. Blijf ons dus lekker volgen en laat zo af en toe eens van je horen.

Wat een domper.

We gingen natuurlijk super blij het weekend in en we hebben het ook alle dagen ontzettend naar onze zin gehad. Ook vandaag was het weer gezellig met Ingrid, San en de kinderen. Lekker weer naar het strandje geweest, 's avonds samen een lekkere pastasalade gegeten en natuurlijk het tweede pakje uitgepakt. Deze keer werd ik verblijd met een Tena pants, voor de momenten dat ik het niet meer droog kan houden. Rond 18.30 uur zijn we aanstalten gaan maken om de boel op te ruimen en om 19.30 uur zaten we in de auto op weg naar huis. Wat waren we in een goed humeur toen we naar huis reden, maar wat sloeg dat snel om toen we voor ons huis stonden. Want jawel, weer stond de poort open terwijl wij er zeker van waren dat we deze op slot hadden gedaan. MaJin en ik zijn in de auto blijven zitten en Igor is de plaats op gelopen om polshoogte te nemen. Al snel zag hij dat er aan de zijkant een raam openstond en via dat raam zag hij dat het raam van de net geplaatste schuifpui, zo'n 3 weken geleden vervangen als gevolg van de inbraak in februari dit jaar, ingeslagen was. Igor is gelijk teruggekomen en heeft MaJin en mij naar mijn ouders gebracht en zelf is hij teruggegaan om de schade op te nemen. Ons meisje was weer helemaal van streek en neem haar dat eens kwalijk. Al snel kregen we een telefoontje (nee, niet HET telefoontje) van Igor met de mededeling dat de schade deze keer wel mee viel. "Alleen" de laptop en de fotocamera waren weg, maar aan de rest zijn ze niet toegekomen, omdat ze waarschijnlijk zijn geschrokken van het alarm. Van ons meisje hebben ze deze keer gelukkig niets meegenomen en dat vond ze erg fijn om te horen. Natuurlijk zitten we nu wel weer met schade aan de schuifpui en de nieuwe poort, maar dat wordt allemaal wel weer geregeld. Ik heb nu wel meteen gebruik kunnen maken van mijn tweede cadeautje, want ik kan iedereen wel vertellen dat ik behoorlijk over de zeik was (excuses voor mijn taalgebruik). MaJin is vanavond bij opa en oma blijven slapen en wij hebben hier de boel weer opgeruimd. Heel het huis lag vol glas. Onbegrijpelijk dat ook weer niemand iets heeft gehoord, want het moet een knal hebben gegeven. Morgenvroeg brengen wij samen MaJin naar school, zodat we de juf kunnen vertellen wat er is gebeurd en dat ze ons meisje even in de gaten moet houden. We hebben nu al schrik als we straks naar China mogen. Ik geloof dat we nu liever zouden kiezen voor thuisbezorgen i.p.v. afhalen. In ieder geval brengen we tegen die tijd alle waardevolle spullen elders onder. PS Lieve, lieve mensen ik vind het heel vervelend om er nogmaals om te moeten vragen, maar opnieuw ben ik tal van adressen kwijtgeraakt en de tijd begint nu toch wel te dringen. Willen jullie nogmaals je adresgegevens aan ons doorgeven, zodat jullie zeker niet overgeslagen worden voor het aankomstkaartje. Ik beloof dat ik ze gelijk op het externe geheugen zet, want deze laten ze toch wel staan (en ik schrijf ze in een schrift, lekker ouderwets).

Zo lief !!!!!!!!!!

Vandaag weer zo'n prachtige dag. Vanochtend lekker op ons gemak wat aangerommeld en om 13.00 uur stonden Marcel, Karin en Fenna voor de slagboom. Eerst hebben we op de veranda wat gedronken en gegeten en daarna zijn we lekker naar het strandje gegaan. Opnieuw hebben de kids zich kostelijk vermaakt en ons zal je ook zeker niet horen klagen.

Even afkoelen

De 3 waternimfen

Een adonis die uit het water kwam lopen. Om 17.00 uur zijn we weer terug naar de caravan gegaan om aan de voorbereidingen van de bbq te beginnen. Precies om 17.30 uur werden deze voorbereidingen onderbroken en kreeg ik van Karin een tas in mijn handen geduwd. MaJin en ik mochten deze samen openmaken en toen deze open was zagen wij dat de tas helemaal gevuld was met cadeautjes. Er zat ook een kaart bij met de volgende tekst; Lieve Loutje, Nog "even" doordromen en dan weet je eindelijk wie de nieuwe man of vrouw in je leven wordt. Wij weten hoe lang dit "even"wachten nog duurt en hoe frustrerend het is om de klok vooruit te zien gaan en om 17.30 uur te constateren dat ze vandaag weer niet gebeld hebben. Daarom een pakket met bruikbare (en niet bruikbare) dingen om jou (en soms ook Ieg en Jin) de komende weken door te helpen. Je mag elke dag om 17.30 uur als K&T weer niet gebeld heeft iets uitpakken. Natuurlijk moet je ons laten weten wat je hebt uitgepakt. We hopen dat er nog een heleboel pakjes dicht blijven en dat je lekker snel gebeld wordt. XXX Kaat en Ing

Natuurlijk mocht ik gelijk het eerste pakje openmaken en daarin zat een spat waterdicht tasje, waarmee ik mijn telefoon veilig mee in de douche kan nemen. Tevens zit er een briefje en een potlood in zodat ik ook gelijk aantekeningen kan maken. Hier ben ik super blij mee. De inhoud van de tas ziet er nu nog zo uit;

Dit is toch echt te lief en te leuk. Heb ik niet de allerliefste vriendinnen die een vrouw zich wensen kan. Nou, ik vind van wel. Nogmaals super bedankt lieve schatten. Na deze leuke onderbreking zijn we lekker gaan eten en hebben we nog een hele gezellige avond gehad.

Het lijkt wel vakantie

Gisteren moest er natuurlijk gewoon weer gewerkt worden en dat ging ook een stuk ontspannender dan afgelopen dinsdag. Na het werk zijn we naar mijn ouders gereden, waar ons meisje vanwege een roostervrije dag de hele dag was geweest. We hebben daar gegeten en vervolgens zijn we vandaar uit naar de camping gereden. Toen wij bezig waren om de auto leeg te laden (en er is weer heel wat meegenomen) kwamen ook onze campingvriendjes net aan. We werden verwelkomt met een heerlijke fles rose en een lieve kaart. Ook zij leven ontzettend met ons mee en waren blij met ons goede nieuws. Vanmorgen zijn we begonnen met een ontbijtje op de veranda. Dat was voor het eerst dit seizoen. Daarna gewoon lekker in het zonnetje gezeten met een boekje terwijl MaJin zich vermaakte met haar vriendinnen. 's Middags zijn we naar het strandje gegaan waar het gezellig druk was. De meiden hebben zich prima vermaakt in het water en al snel hadden ze aansluiting met andere kinderen van de camping. Wat ons betreft was het water nog veel te koud, maar daar leken de kids geen last van te hebben.

Om 17.00 uur ben ik met mijn luie kont maar eens uit mijn strandstoeltje (gekregen met moederdag) gekomen en ben ik met MaJin naar de caravan gegaan, waar Igor al aan het eten was begonnen (ik weet het, ik bof maar met zo'n verbrand mannetje). Opnieuw hebben we heerlijk op de veranda gegeten. Na het eten zijn we even naar huis gereden om te douchen ????? Vanmorgen waren we er namelijk achter gekomen dat onze geiser het water niet meer goed verwarmt en douchen onder 30 graden vind ik niet aangenaam. Het is niet iets wat Igor direct kon verhelpen, dus dan maar even naar huis. Dat is het voordeel als je niet ver van de camping woont. Om 19.30 uur waren we alweer terug. We hadden afgesproken met MaJin dat ze vanavond op tijd naar bed zou gaan, zodat ze nog een dvd-tje mocht kijken met wat lekkers erbij. Morgen wordt het ook weer laat, want dan komen Karin , Marcel en Fenna gezellig op bezoek.

Wat een reacties !!

De vele reacties die wij deze week mochten ontvangen zijn echt overweldigend. Via deze blog maar ook via mail, sms en telefoon. En dat op het moment dat "slechts" ons dossier in Nederland is aangekomen. Wat moet dat worden als we op het punt zijn gekomen dat we elk moment HET telefoontje kunnen verwachten. Wij kunnen het in ieder geval erg waarderen, dus ga hier vooral mee door. Wel vind ik het jammer dat ik niet naar iedereen een persoonlijke reactie terug kan geven, want door de diefstal van onze laptop enkele maanden geleden ben ik ook tal van mail-adressen en blogs kwijt geraakt. Mijn excuses dus als er van mijn kant weinig reactie jullie kant opkomt. Wat ik jullie ook niet wil onthouden is de reactie van MaJin toen ze eindelijk het laatste koekje uit de mand mocht halen. Wat was ze blij.

En om het al een heel klein beetje te vieren mocht haar vriendin Laura gezellig frietjes blijven eten. Dit hebben lekker buiten gedaan en zoals je op anderstaande foto kunt zien, liep dit aardig uit de hand.

Ze hebben in ieder geval heel veel lol gehad.

Yessssssssssssssssssssssss

Eindelijk, het verlossende woord is eruit. We zitten erbij. Wat een enorme opluchting is dat. Ik was van plan om vanmorgen rond 10.00 uur te bellen met K&T, maar om 9.30 uur begon het zo te kriebelen en besloot ik alvast op de site te kijken om te zien of die misschien al was bijgewerkt en tot mijn grote vreugde zag ik dat K&T inderdaad de datum had aangepast naar 11 september 2006. Ik gelijk in een jubelstemming, want als K&T dit op de site zet en je bent niet door hen gebeld, zou je dossier erbij moeten zitten. Toch wilde ik graag nog wat extra bevestiging, dus toen gelijk maar K&T gebeld. Helaas kreeg ik dezelfde persoon aan de lijn, die ik dinsdag ook had gesproken en waar ik niet echt een goede klik mee heb. Het koste dan ook enige moeite om haar ertoe te bewegen even te controleren of ons dossier echt bij hen was binnengekomen, maar uiteindelijk heeft ze dit toch gedaan en ze kwam met de mededeling dat ik echt gerust kon zijn en dat er echt een voorstel voor ons bijzit. YESSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS. Op de vraag, wanneer wij nu ongeveer Het telefoontje konden verwachten, moest ze het antwoord schuldig blijven. Over het algemeen ligt dit tussen de 3 a 4 weken, dus daar moest ik maar op rekenen. Er komt dus een nieuw aftel/stickervel met 28 vakjes in de hoop dat deze niet helemaal vol geplakt hoeft te worden. Maar goed, het voorstel is er (bij K&T), dus onze procedure krijgt eindelijk een happy end.

En we wachten maar weer verder

Zojuist maar weer met K&T gebeld, maar daar zijn de voorstellen nog steeds niet binnen. Ze worden wel elk moment verwacht, maar nu is er dus nog niets. Helaas gaat over 20 minuten de telefoon er weer af, dus we zullen gewoon weer moeten wachten. Ik heb nog wel gevraagd of de site misschien vandaag nog wordt aangepast indien de voorstellen vanmiddag nog binnenkomen (mits er natuurlijk voor iedereen een voorstel bij zit), maar dat gaat niet lukken, want de persoon die de envelop open mag maken is er vanmiddag niet. Het wordt dus naar alle waarschijnlijkheid morgen. Het enige positieve aan dit gesprek was, dat de persoon die ik deze keer aan de lijn had mij bijna verzekerde dat er voor iedereen echt wel een voorstel bij zal zitten. Ik moest me echt geen zorgen maken. Ja-D dat is lekker makkelijk praten. Ik zeg, eerst zien dan geloven.

Even snel

Ik heb vanmorgen iets na elven met Kind en Toekomst gebeld, maar zij wisten nog van niets. Bij hen waren er in ieder geval nog geen voorstellen binnengekomen. Helaas is Kind en Toekomst maar tot 12.00 uur telefonisch bereikbaar, dus ik ben nu afhankelijk van het bijwerken van hun website. Ik ga er dus maar vanuit dat we op zijn vroegst morgen pas wat horen, maar dat hoop ik natuurlijk niet want dan wordt het opnieuw een slapeloze nacht voor ons alledrie. GRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR UPDATE: Van het bijwerken van de site hebben we het niet moeten hebben, want die is nog onveranderd. Van de welwillendheid van K&T ook niet. Om 16.00 uur heb ik namelijk nog een fax gestuurd met het vriendelijke verzoek mij toch nog even te bellen, maar helaas is daar geen gehoor aan gegeven. Best raar als je bedenkt dat K&T er op heeft gestaan dat we de afgelopen 6 jaar regelmatig contact met ze zouden opnemen, ook al was er niets te melden. Nu we op het punt staan om een voorstel te krijgen en het voor ons dus heel spannend is lijkt het wel of ze het als zeer vervelend ervaren dat ik ze bel. Maar goed dat is dan jammer, want morgen bel ik ze gewoon weer.

Laatste update

Phone Calls! May 21st, 2012 Someone with a LID of September 8th received her referral phone call! We still don’t know the cut-off date for sure, but we know the 8th is in. Congrats to those families who are finally going to see their child’s face! Dit zou betekenen dat de voorstellen al zijn verstuurd en dat deze elk moment bij Kind en Toekomst binnen moeten komen. Dat wordt morgen vroeg bellen om bevestiging te krijgen. Dank je Anouschka voor je berichtje. Update: In Amerika zijn bij diverse vergunninghouders de voorstellen al binnen en het ziet er naar uit dat er is gematched t/m 11 september 2006. Dat is voor de nog wachtende adoptie ouders in ieder geval een stuk positiever dan 8 september.

Geruchten

Het onderstaande bericht staat op de site van China Adopt Talk; Cut-off, SN List — not much out there May 21st, 2012 I see nothing this morning. No whispers, no rumors, not even any speculation of a cut-off date. There is speculation the shared list may come out tonight, but I haven’t seen what look like actual rumors, though. The shared list is een lijst waarop kindjes staan met een bepaalde special need. Adoptie ouders die op de wachtlijst staan voor een kindje met een special need kunnen door hun vergunninghouder met een kindje van die lijst worden gematched. Volgens een hele nerveuze adoptie moeder die wacht op een voorstel van een special need kindje zou die lijst er inderdaad aan zitten te komen en ik hoop zo dat er voor hen een passend kindje bij zit. Ik gun het hen zo, want ze hebben een hoop tegenslagen gehad gedurende hun tweede procedure. In het verleden is het regelmatig voor gekomen dat na het publiceren van die special need lijst de reguliere voorstellen daar kort op volgden. Laten we hopen dat dit nu ook het geval is, want ons meisje is het wachten zo zat. Alleen al voor haar hoop ik deze week nog iets te horen. Het feit dat er nog geen geruchten zijn wil gelukkig niets zeggen, want het afgelopen jaar kwamen de voorstellen wel vaker geheel uit het niets. Alles is dus nog mogelijk. UPDATE: Het volgende staat in het forum van de site van ChAT; There are rumours, and it seems that the cut off is the 8th (to be confirmed). Congratulations to those who are in! Dit zou kunnen betekenen dat het matchen is afgerond en dat de voorstellen elk moment verstuurd kunnen worden. Ik word gek !!!!! Woensdag Kind en Toekomst maar weer eens bellen (als ik tenminste zolang kan wachten). UPDATE 2: May 21st, 2012 at 12:17 pm overseas rumor in sept. group is cutoff of 8th, and referrals are out May 21st, 2012 at 12:25 pm Overseas rumor say referrals should be arriving any time. De zenuwen zijn nu volop aanwezig.

Hemelvaartweekend

Begin van de week zag het er al naar uit dat onze plannen voor het Hemelvaartweekend weer helemaal omgegooid zouden worden. Dinsdagavond kregen we namelijk te horen dat een vriend van ons met spoed was opgenomen in het UMC in Utrecht. Gelukkig niet met een levensbedreigend iets, maar toch waren we aardig geschrokken. Donderdag zijn we dan ook niet naar de camping gegaan, maar zijn we in de middag naar Utrecht gereden om op ziekenbezoek te gaan. Gelukkig was de patient al aan de betere hand en waren Karin, Marcel en Fenna er ook (hadden we zo afgesproken), dus het was eigenlijk nog heel gezellig ook. Donderdagochtend hadden we al een begin gemaakt aan de kamerwissel van MaJin, omdat we dus toch niet naar de camping zouden gaan en daar zijn we vrijdag mee verder gegaan. We hadden MaJin gevraagd een definitieve keuze te maken wat betreft de kamer die ze nu het liefst wilde hebben en ze besloot toch terug te gaan naar haar oude (grotere) kamer. Bedden dus weer uit elkaar gehaald en kasten weer omgezet en toen maar weer inrichten. Vrijdagavond was ons meisje weer helemaal gesetteld op haar nieuwe/oude kamer. Zaterdagochtend hebben we wat boodschappen gedaan en verder eigenlijk niet zo heel veel, want tenslotte moest ik mijn energie sparen voor de avond. In januari tijdens het meidenweekend hadden we namelijk afgesproken dat we ook dit jaar weer gezellig met z'n vijven naar de Toppers zouden gaan en zo gezegd zo gedaan. Om 15.30 uur stond Ingrid voor de deur en met z'n tweeen zijn we naar Amsterdam gereden. Zo'n 5 kwartier later hebben we net als vorig jaar de auto geparkeerd net na station Duivendrecht op een bedrijventerrein, zodat we 's avonds geen uur bezig zouden zijn om een parkeergarage uit te komen. Vanaf daar was het een kwartiertje lopen naar de Arena, waar we om 17.30 uur een tafeltje hadden besproken bij een Sushi restaurant. Precies om 17.30 uur arriveerden ook Karin, Sheila en Marielle en dus konden we gelijk aa tafel. Helaas konden we vanaf ons tafeltje niet goed naar buiten kijken, want wat was het weer bijzonder om ook dit jaar weer iedereen in stijl uitgedost te zien. Het thema was namelijk "The Love Boat" en we hebben heel wat kapiteins en matrozen voorbij zien komen. En natuurlijk hebben wij ons ook aan de dresscode gehouden.

Tegen alle verwachtingen in werd het eten in hoog tempo geserveerd met als gevolg dat we een extra ronde sushi moesten bestellen om de tijd vol te maken (wat een straf). Na deze heerlijk maaltijd hebben we snel nog even een sanitaire stop gemaakt en toen was het tijd om naar ingang B te lopen. Vrij snel waren we door de poortjes heen en konden we onze plaatsen gaan innemen in vak 114 rij 24. Inmiddels was het bijna 20.30 uur en kon de show elk moment beginnen. De opkomst was overdadig, maar dat hoort erbij.

Verder waren er tal van gastoptredens van Lange Frans, Paul turner, Glennis Grace, the Gipsy Kings en Paul de Leeuw. Het was in ieder geval weer een super show met een geweldige sfeer.

En terwijl wij een fantastische meidenavond hadden, zaten San en Igor gezellig samen in Breda bij de show van Veldhuis en Kemper. MaJin mocht dus lekker bij opa en oma logeren. Vandaag lekker even niets. Even opladen voor de komende week, want spannend zal het worden. Zal het aan het einde van de week zijn, dat we weten of we erbij zitten of moeten we wachten tot na het Pinksterweekend?

En toen was het weer weekend

Net als afgelopen maanden is het ook deze vrijdag akelig stil. Er zijn geen nieuwe geruchten, dus we moeten weer wachten tot na het weekend. Ik ben in ieder geval blij dat ik een aftel-stickervel met 35 vakjes heb gemaakt, want ik vrees dat deze helemaal vol geplakt gaat worden. Na vanavond zijn er nog 9 vakjes over.

We gaan van start.

Het volgende staat vandaag op de site van China Adopt talk; Organizing Paperwork May 17th, 2012 An agency says the CCCWA is organizing paperwork, preparing to begin the matching process. Het zou nu dus zomaar kunnen zijn dat ons dossier op het bureau van een van de medewerkers van het CCCWA ligt. Spannend !!!!!!!!!!!

En de spanning stijgt weer ....

Inmiddels zitten we weer halverwege de maand mei en ruim 3 weken na de vorige voorstellen, dus de geruchten kunnen elk moment de kop opsteken. De spanning omtrent de cut-off datum is er niet zo zeer, want we weten dat 5 september erbij zal zitten, maar of ons dossier toevallig niet over het hoofd is gezien dat is maar net de vraag. Om wat duidelijkheid te krijgen heb ik zojuist nog even contact gehad met Kind en Toekomst en daar wisten ze mij te vertellen dat slechts bij hoge uitzondering er weleens een dossier niet bij zit, maar dit komt echt zelden voor. Kortom ik ben toch niet gerustgesteld. Het worden dus nog even een paar zware weken. Gisteren heb ik het laatste van de 4 gelukskoekjes die we vorige maand uit de mand mochten halen opengemaakt en opgegeten (voor mijn maag is het beter om hier steeds wat ruimte tussen te laten daar ze al ruim een jaar over de datum zijn) en wat stond er op het briefje; SPANNENDE TIJDEN STAAN U TE WACHTEN Daarmee hebben ze het helemaal bij het rechte eind. Komende dagen maar voor voldoende afleiding zorgen, dan is het snel volgende week.

Moederdag

Omdat MaJin vorige week de hele week niet op school was geweest, had ze dus ook niets voor Moederdag geknutseld. Samen met Igor is ze dan ook zaterdag fanatiek aan de slag gegaan, zodat ze haar allerliefste mama toch iets moois kon geven. Natuurlijk moest er ook nog een cadaeutje worden uitgezocht en dit heeft ze helemaal zelf gedaan. Ze was er helemaal mee in haar nopjes. Zondagochtend om 7.15 uur (uitslapen zat er niet in) stond ons meisje met haar tasje aan mijn bed. Als eerste kreeg ik een slinger met hartjes eraan en op elk hartje had ze iets liefs geschreven. Toen las ze haar versje voor en tenslotte kreeg ik het cadeautje. Ze had een heerlijk geurtje voor mij uitgezocht en ik moet zeggen, dat heeft ze goed gedaan. Ik vind hem echt heeeeeeeeeeeel lekker. Volgens Igor heeft ze dit echt helemaal zelf uitgekozen en heeft Igor zich er niet mee bemoeid. Daarnaast heb ik ook nog een strandstoeltje gekregen, zodat ik bij mooi weer niet meer met mijn billen in het zand hoef te zitten. Toen de cadeautjes eenmaal waren uitgepakt, zijn we eigenlijk gelijk opgestaan. Tijd voor een uitgebreid ontbijt was er niet, want om 8.45 uur werden MaJin en ik opgehaald, want met mijn moeder en mijn zus met de jongens zouden we naar Amsterdam gaan. Mijn ouders hadden kaartjes gewonnen voor Artis en deze gingen wij verzilveren. Om 9.30 uur zaten we in de trein om vervolgens om 11.15 uur voor de poorten van Artis te staan.

In eerste instantie hadden we niet verwacht dat we de hele dag in een stadsdierentuin zouden kunnen vertoeven, maar niets was minder waar. Het park op zich was een stuk groter dan we hadden verwacht, helaas kon dat niet van alle dierenverblijven worden gezegd. Wij zijn natuurlijk het SafariPark gewend, waar de dieren wel heel veel ruimte hebben. Dit was tevens een ideale gelegenheid om onze nieuwe fotocamera uit te proberen en ik moet zeggen ik heb een hoop mooie foto's kunnen maken.

Dit is slechts een kleine greep uit de ruim 150 foto's die ik gisteren heb gemaakt.

Deze foto heeft MaJin gemaakt van de 3 mama's. Wat de meeste indruk op ons heeft gemaakt was de vlindervallei en het reptielenhuis. Het reptielenhuis was natuurlijk spannend met allemaal hagedissen, slangen, spinnen, sprinkhanen, kakkerlakken, etc.etc.(Nu ik dit type krijg ik weer helemaal de kriebels)

en de vlindervallei was gewoon mooi en liefelijk met al die fladderende, kleurrijke vlinders rond je hoofd. De kinderen waren zelf zo enthousiast, dat een van de medewerksters het wel een leuk idee leek om ons een prive rondleiding te geven. Als eerste mochten ze een vlinder die net was uitgekomen uitzetten in de vallei.

Vervolgens werden we meegenomen naar een gedeelte wat in principe niet toegankelijk was voor publiek en waar de nachtvlinder verbleef. We werden overspoeld met informatie en hadden alle gelegenheid om mooie foto's van de vlinder te maken.

Om 17.45 uur verlieten we de dierentuin, dus een boottochtje door de grachten zat er niet meer in. Op het station hebben we nog een frietje gegeten en toen hebben we trein naar huis genomen. Om 21.00 uur waren we thuis en is ons meisje gelijk naar bed gegaan. Vandaag moest ze na 3 weken "vakantie" tenslotte weer naar school.

Al aardig opgeknapt

Gelukkig hebben we de maandag snel achter ons kunnen laten en begon de dinsdag al een stuk beter, ondanks de korte nacht. Dit was mijn schuld, want ik durfde ons meisje nog geen hele nacht door te laten slapen, zonder te drinken. Tegen 1.30 uur heb ik haar voorzichtig wakker gemaakt met als gevolg dat ze over haar eerste slaap heen was. Dan maar een dvd-tje kijken van Alvin and the Chipmunks. Onder het genot van een ijskoud glas ijsthee hebben we tot 3.00 uur film gekeken. daarna zijn we weer in slaap gevallen tot 7.30 uur. Ach, we hadden toch niets op de planning staan. We zijn de dag begonnen met een pijnstiller en een groot glas drinken. Een ijsje als ontbijt werd vriendelijk afgeslagen. Toen beide oma's in de loop van de ochtend weer even langs kwamen, had onze dame alweer volop praatjes. Tegen de middag klaagde ze over duizeligheid en dat is logisch als je anderhalve dag alleen maar gedronken hebt. Ik heb een kopje tomatencremesoep voor haar klaargemaakt, waar net de kou vanaf was, en dat ging er goed in. 's Middags kwamen Rosalie, Youri en Ingrid op ziekenbezoek en MaJin had genoeg energie om met Rosalie naar boven te gaan om even met de barbies te spelen. 's Avonds heeft ze gepureerde aardappels met wortelen gegeten met daarna wat vla. Rond 20.00 uur vroeg ze om een boterham, want ze had nog zo'n honger. Eigenlijk mocht dit nog niet, maar ze had hier zo'n trek in en het ging eigenlijk ook zo goed, dat ik hieraan toe heb gegeven. Wel hadden we afgesproken dat ze na elke paar happen goed zou drinken, om zo de wondjes schoon te houden. Wat heeft dat kind zitten smullen. Tegen tienen vroeg ze opnieuw om een boterham en omdat we toch nog even moesten opblijven omdat de laatste zetpil pas om 22.30 uur gezet mocht worden, heeft ze er nog een gehad. Uiteindelijk lagen we dus pas om 23.00 uur in bed, maar vervolgens heeft ze heerlijk geslapen tot 9.20 uur. Voor MaJin een record, ook al ligt ze laat in bed. Vandaag is het ook super gegaan en we zijn de pijnstillers dan ook aan het afbouwen. Op advies van de arts houden we haar deze week nog wel thuis van school, maar als je ons meisje nu ziet lijkt het net of er niets meer aan de hand is. Waarschijnlijk is de kans op een infectie nog te groot om haar zo snel naar school te laten gaan, dus we houden ons keurig aan wat de dokter heeft gezegd. We zijn in ieder geval blij dat we dit achter de rug hebben.

Gelukkig, dat hebben we achter de rug.

Zoals ik in het vorige berichtje al schreef was MaJin gisteren samen met papa en tante Carmen naar het evenemententerrein van de Beekse Bergen geweest. Hier waren diverse dieren te zien, die trots getoond werden door hun eigenaren. Sommige lieten kunstjes zien en andere zaten gewoon mooi te wezen. Vorig jaar waren we hier ook naartoe geweest, maar toen was dit op het SafariPark zelf. MaJin was behoorlijk teleurgesteld, want ze had verwacht dat dit iets heel anders zou zijn. Door MaJin zelf wat foto's van de dieren te laten maken, had ze het toch nog wel een beetje naar haar zin.

Onze stoere meid heeft zelfs een hagedis vastgehouden.

's Avonds zijn we met de hele familie (van Igor) gaan eten en MaJin en ik vonden dit een prima gelegenheid om ons in het nieuw te steken.

We hebben lekker gegeten en het was erg gezellig, maar we hebben het niet heel laat gemaakt, want vandaag was de grote dag. Vanmorgen om 6.15 uur ging de wekker en zijn Igor en ik ons gaan aankleden. Al snel werd ons meisje ook wakker en is ze met ons naar beneden gegaan. Wij hebben wat gegeten (kreeg niet echt veel door mijn keel) en wat gedronken, terwijl ons meisje nuchter moest blijven. Rond 7.00 uur zijn we in de auto gestapt op weg naar het ziekenhuis. Op dat moment was ons meisje wel wat zenuwachtig, maar ze hield zich erg dapper. Kon ik van mijzelf niet echt zeggen. Om 7.15 uur waren we op de afdeling en langzaam druppelde deze vol met kindjes die aan de neusamandelen werden geopereerd of buisjes kregen.

Ons meisje was de enige waarvan de keel- en neusamandelen werden verwijderd. Ook op de afdeling was ze nog vrij opgewekt en ze vermaakte zich goed met haar DS.

Om 8.00 uur begonnen de behandelingen en MaJin was als 6de aan de beurt, dus we moesten wel even wachten. Om 9.10 uur werd ons meisje dan eindelijk naar de operatiekamer gereden, waarbij wij overigens allebei aanwezig mochten zijn. Terwijl ik tegen haar praatte werd ze met een kapje in slaap gebracht. Dit was best een akelig gezicht om te zien, want ze sloeg met haar armen om haar heen en haar benen gingen ook allerlei kanten op. Dit kon ik mij van de vorige keer niet herinneren. Toen ze eenmaal in slaap was moesten wij de kamer verlaten en werden we even naar een aparte kamer gebracht. Al snel werden we weer gehaald en ben ik naar de uitslaapkamer gegaan en moest Igor op de afdeling wachten. (zo wilde MaJin het graag) Toen ik aankwam lopen hoorde ik haar al kermen van de pijn en ik kan je vertellen dat gaat door merg en been. Wat had ons meisje veel pijn en wat voelde ik mij machteloos, echt vreselijk. Gelukkig kreeg ze opnieuw een zetpil toegediend, ook al had ze die voor de operatie ook al een gekregen. Op zich was de operatie goed verlopen en is ze verlost van haar enorme keelamandelen en nog wat aangegroeide neusamandelen, maar ons meisje was daar op dat moment helemaal niet blij mee. Ze wilde vrijwel niet drinken, want dat deed ontzettend veel pijn, maar dat was iets wat ze toch echt moest doen. Na zo'n 20 minuten werd ze wat rustiger en mochten we terug naar de kamer. De andere kindjes waren een stuk rustiger, maar daarvan was de ingreep ook minder pijnlijk geweest.

Tot groot ongenoegen van ons meisje moest ze ook nog het langst blijven en het enige wat ze graag wilde, was naar huis gaan. Uiteindelijk mochten we om 11.30 uur gaan en eenmaal thuis hebben we haar lekker op de bank gelegd. Ook toen nog ging het drinken moeizaam en ook de ijsjes wilde er niet echt in. Wat een drama en wat een pijn en verdriet. Zelfs het bezoek van de opa's en oma's die natuurlijk niet met lege handen kwamen, kon hier geen verandering inbrengen. Toen we uiteindelijk om 16.00 uur de zetpil mochten geven is ze daarna in slaap gevallen en heeft ze even ontspannen kunnen liggen. Helaas moest ik haar tussendoor wel wakker maken om een slokje te drinken, maar gelukkig sliep ze daarna nog even in. Om 17.00 uur hen ik haar opnieuw wakker gemaakt, want er moest toch echt vocht naar binnen. Uiteindelijk gaf ze de strijd op en is ze goed gaan drinken en gelukkig met resultaat. Ze merkte dat de pijn echt minder werd en ze knapte ziende ogen op. De avond zijn we goed doorgekomen en zojuist heeft ze opnieuw een pijnstiller gekregen. Ik hoop dat ze er goed op slaapt en dat het morgen een stuk beter met haar gaat, Er is niets zo erg om je meisje pijn te zien lijden en daar niets aan kunnen doen. We hebben er dan wel een calorierijk weekend opzitten, ik ben toch ruim een kilo afgevallen.

De vakantie zit erop ....... of toch niet !!!!

Afgelopen donderdag zijn MaJin en ik samen met beide oma's en Jennifer (ons petekind) naar de stad geweest. MaJin mocht oorbelletjes uitzoeken, Jennifer had nog wat tegoed voor haar verjaardag en ik had ook al een hele tijd niets voor mezelf gekocht. Natuurlijk kwamen we toch weer eerst leuke dingen voor ons meisje tegen en deze kon mama niet laten hangen en ook oma zag een onwijs leuk rood jasje welke gelijk werd aangetrokken, daar gingen mijn voornemens om eens iets leuks voor mijzelf te kopen (dacht ik). Die schade werd echter snel ingehaald en ik ben 2 broeken, 2 bijpassende shirts, 2 jasjes en een tas rijker. Ook Jennifer is goed geslaagd voor een super leuk jasje, dus wat dat betreft doen wij alle moeite om de economie draaiende te houden. Natuurlijk hebben we ook gezellig wat gegeten met elkaar. Het was een hele leuke dag en dit doen we vast nog wel eens vaker. Vrijdag moesten Igor en ik werken en is MaJin gezellig bij mijn ouders geweest. 's Middags zijn ook haar neven daar naartoe gekomen en ook de kleinzonen van de buurvrouw, die ook aan het logeren waren, kwwamen even langs. Ons meisje heeft zich goed vermaakt met de 4 jongens. Zaterdag hebben we niet veel bijzonders gedaan, behalve dat we zijn gaan kijken voor nieuwe raambekleding. Eindelijk is de nieuwe schuifpui geplaatst, nadat de tuindeuren ruim twee maanden geleden aardig vernield waren door de inbraak. Het ziet er echt super uit en we zijn blij dat we deze keuze hebben gemaakt. 's Avonds hebben we MaJin weer naar mijn ouders gebracht, omdat wij een etentje hadden met ons eetclubje van 6. Het was weer een culinair hoogstandje en het volgende stond op het menu; * Zelfgemaakte visballetjes van kabeljauw, rode pepertjes en lente uitje uit de frituur * Witlofsoep (erg lekker, ook als je niet van witlof houdt) met een soep stengel met serranoham * Gegrilde zalm met een saus van garnaaltjes en lente uitjes met daarbij verse asperges en een aardappel uit de oven met spekjes en knoflook * Vanille ijs met banaan en een roomsaus met honing en noten Zoals jullie hierboven kunnen zien, hebben we heerlijk gegeten. De volgende keer is het onze beurt en moeten we dit evenaren. Op dit moment is Igor met MaJin samen met Carmen (zus van Igor) naar het evenemententerrein van de Beekse Bergen. Wat daar precies te zien is weet ik eigenlijk niet, maar dat zal ik straks allemaal wel horen. Vanavond gaan we met de hele familie van Igor uiteten ter ere van de verjaardag van mijn schoonmoeder die vandaag 77 jaar wordt. Als je zou zeggen dat ze 67 zou worden zou je daar ook geen moment aan twijfelen. Wat een heerlijk opgewekt en fief mens is dat nog. Morgen staat ons een spannende dag te wachten. Om 7.15 uur worden we verwacht in het ziekenhuis. Na jaren gekwakkeld te hebben met haar keelamandelen worden deze dan eindelijk verwijderd. Ook al is het een routine ingreep, daarmee is deze nog niet minder pijnlijk. We denken MaJin er behoorlijk goed op voorbereid te hebben, maar het blijft natuurlijk spannend. Ook voor papa en mama. Nu nog maar even proberen te ontspannen.

Druk, druk, druk en ........ geen verbinding

Afgelopen dagen zijn we nauwelijks thuis geweest en op de camping hadden we geen internetverbinding, vandaar dat het hier even stil was. Afgelopen vrijdag sloten we de eerste vakantieweek af met een avondje gourmetten met beide opa's en oma's. MaJin vindt dat helemaal fantastisch en ze zit dan echt te genieten van het met z'n allen samen zijn. Na het eten moest er natuurlijk wel een spelletje worden gespeeld met de oma's, terwijl de opa's televisie gingen kijken. Doordat MaJin een geheel eigen draai gaf aan de spelregels was het voor de oma's onmogelijk om te winnen, dus het Pinquinspel werd door MaJin gewonnen. Het tweede spel, Stef Stuntpiloot, kent niet echt spelregels, dus toen werd het wat lastiger. Helaas voor ons meisje wonnen de oma's en mama nu ook een paar keer, maar gelukkig gaat ze hier steeds beter mee om. Zaterdag besloten we, door de zachte temperatuur, toch maar naar de camping te gaan. Dus nadat we de boodschappen hiervoor in huis hadden gehaald zijn we 's middags naar de caravan gereden. Gelukkig bleef de voorspelde regen uit en de meiden hebben dan ook gezellig buiten kunnen spelen op onze inmiddels ingegraven trampoline. Het veiligheidsnet was door een omgewaaide boom(pje) zo beschadigd geraakt dat we deze niet meer konden gebruiken en een nieuw net met bevestigingsstokken was ongeveer net zo duur als een nieuwe trampoline, dus vandaar deze oplossing

's Avonds hebben we voor het gemak frietjes gebakken en daarna zijn de papa's met de meiden gaan zwemmen en zijn de mama's een stuk gaan lopen. Eenmaal terug in de caravan mocht ons meisje nog even een dvd-tje in bed kijken en wilde ik het blog gaan bijwerken, maar helaas hadden we geen internetverbinding. Zondag was opnieuw een redelijke dag, dus iedereen kon weer lekker naar buiten. De mannen hebben zich vermaakt met het in elkaar knutselen van spelletjes voor Koninginnedag, welke door de mama's (oma's en tantes) waren bedacht. Net als vorig jaar wilden we een spelletjesmiddag organiseren voor alle kinderen van ons veldje. Vorig jaar was dit een zeer geslaagd evenement geweest voor zowel de kinderen als voor de volwassenen, vandaar opnieuw dit initiatief. Alleen de voorpret is al leuk. 's Avonds zijn MaJin, Lisa en Fleur nog naar de grote tent gegaan, want daar werd een Adventure Spel georganiseerd door het animatieteam van de camping. Er waren een hoop kinderen op af gekomen en ondanks dat het een vrij ingewikkeld spel was (of in ieder geval de uitleg ervan) hebben de kinderen zich kostelijk vermaakt.

Moe maar voldaan lag ons meisje er om 22.00 uur in. Koninginnedag begon heerlijk zonnig, dus voor de middag hebben we lekker op de veranda zitten luieren. Eigenlijk was het de bedoeling dat ik mee zou helpen het pleintje/veldje te versieren, maar het was behoorlijk in mijn rug geschoten, dus ik moet verstek laten gaan. Gelukkig waren er voldoende helpende handen, dus ik werd ook niet echt gemist.

Om 14.00 uur zou de spelletjesmiddag beginnen en we waren dan ook op tijd aanwezig. Ik was ingedeeld bij het waterspel en gezien het weer had ik hier geen enkel probleem mee. Het was helaas niet zo druk als dat we gehoopt hadden, maar het was wel een gezellige boel en de aanwezige kindjes hadden het in ieder geval goed naar hun zin. Ze konden blik gooien, spijkerpoepen, steltenlopen, water overbrengen, zaklopen, spijkerbroek hangen etc. etc.

Met name het spel waarbij twee kinderen tegen elkaar water uit een emmer moesten scheppen en vervolgens een stukje verder in een fles moesten gieten en deze vervolgens helemaal vullen was enorm in trek. Of dit nu kwam door het spel zelf of de begeleidster van het spel is niet helemaal duidelijk, maar er is heel wat water overgebracht. Later op de middag toen de kids allemaal weer een beetje hun eigen gang gingen, zijn de papa's en mama's lekker in het zonnetje gaan zitten en natuurlijk hoort daar dan wat lekkers bij.

Uiteindelijk hebben we samen met onze campingvriendjes nog frietjes gegeten (alweer) en daarna hebben we onze spullen gepakt en zijn we op huis aan gegaan. Er moest tenslotte dinsdag gewoon weer gewerkt worden. Inmiddels zijn we in mei aanbeland en we hopen van harte dat we deze maand van Kind en Toekomst de bevestiging krijgen dat ons dossier terug is uit China en dat we mogen wachten op HET TELEFOONTJE. Vanavond mag sticker 10 worden geplakt en hiermee blijven er nog 25 vakjes open.