De eerste volle wachtweek ....

De eerste volle wachtweek zit er inmiddels op en deze zijn we goed doorgekomen. We hadden dan ook genoeg omhanden i.v.m. het regelen van de inbraakschade en het lopen van de avond-4-daagse. Dat eerste zijn de minder leuke dingen om mee bezig te zijn, maar dat tweede was een leuke afleiding. De school van MaJin loopt niet mee in onze eigen stad maar in het naast ons gelegen dorp, waar toevallig ook San en Ingrid wonen. MaJin kon dus gezellig met Rosalie lopen en dat was wel leuk, want er deden maar weinig kinderen uit haar klas mee. Onze lieve vrienden vonden het het door het hele gebeuren wel een goed idee dat we voor het lopen met z'n allen zouden eten en dus hebben we 4 dagen op rij gezellig bij hen aan tafel gezeten. De eerste avond was erg zwaar voor ons meisje. Ze had maandagnacht natuurlijk erg weinig geslapen en dan de hele dag school met diverse toetsen en dan ook nog 5 km lopen, hakte er bij haar aardig in. Gelukkig had Rosalie hier alle begrip voor, dus dat was wel erg lief. Dag 2 ging een stuk beter en Rosalie en MaJin hebben die avond met z'n tweeen de hele route voor ons uit gelopen. Dit vonden ze maar wat stoer. Op het eindpunt stonden de dames keurig op ons te wachten en ze waren helemaal trots op zichzelf. Ook dag 3 is op dezelfde wijze verlopen, alleen begonnen nu langzaam de voetjes wat pijn te doen, maar dag 4, de slotdag, was in zicht dus dit konden ze makkelijk naast zich neer leggen. Vrijdag de laatste dag zijn we na het werk opnieuw naar San en Ingrid gereden. De jarige job San was nog niet thuis, dus hebben we alvast zonder hem gegeten. Net voordat we wilden vertrekken kwam hij thuis samen met Karin, Marcel en Fenna, die de verjaardag van San ook mee kwamen vieren. Fenna heeft snel een banaan en cupcake naar binnen gewerkt en is gezellig met ons mee gegaan. Het eerste stuk hebben we nog gelopen zonder publiek, maar het laatste stuk stonden er een hoop toeschouwers langs de weg. Net als vorig jaar werden de nekjes aardig volgehangen en gelukkig was er voor Fenna ook wat bij. Hier doen de kids het tenslotte toch allemaal voor.

Na het ophalen van de medaille zijn we terug naar San en Ingrid gegaan om daar het feestje van San te vieren. MaJin is daar gezellig blijven logeren en gisteren (zaterdag) mocht ze met ze mee naar de Efteling en dat vond ze natuurlijk helemaal fantastisch. Na dit gezellige dagje uit vonden wij dat we iets terug moesten doen, dus toen zijn San, Ingrid en de kids gezellig bij ons blijven gourmetten. Vandaag gaan we afkicken en zullen we elkaar na 6 dagen niet zien. We houden vandaag dan ook maar eens een pyjama-dag, want dit heeft ons meisje heel hard nodig. Helaas gaat het niet zo lekker met haar. De tweede inbraak heeft toch een behoorlijke impact op haar gehad en ze heeft enorm veel boosheid in haar en daar doet de vermoeidheid geen goed aan. Op school vertoont ze een heel ander gedrag en ook heeft ze tijdens het logeren Rosalie geslagen en dat is echt niets voor haar. Gelukkig toont de omgeving hier wel begrip voor, maar dit moet natuurlijk wel snel overgaan, anders kloppen we toch maar aan bij slachtofferhulp. Ook de spanning omtrent HET telefoontje doet er geen goed aan, maar ik verwacht dat het komende week nog niet gaat gebeuren, dus we moeten nog even volhouden. Super leuk is wel, dat een adoptiemoeder met een LID van 5 september 2006 die ook Kind en Toekomst als vergunninghouder heeft, contact met ons heeft gezocht via de site. We kunnen bijna met zekerheid wel zeggen dat we reisgenoten zullen worden, dus het zou erg leuk zijn als we elkaar al een beetje leren kennen. Dus Marianne, zou je me willen mailen op; oostersekanjers@hotmail.com